Dzieci z Bullerbyn - streszczenie

Lisa ma siedem lat, mieszka w Bullerbyn, małej wiosce położonej w południowej Szwecji. Dziewczynka ma dwóch braci, ośmioletniego Bossego i dziewięcioletniego Lassego. W Bullerbyn są zaledwie trzy domy, rodzina Lisy mieszka w Zagrodzie Środkowej. W Zagrodzie Północnej mieszkają Britta i Anna, przyjaciółki Lisy. Britta ma dziewięć lat, Anna siedem. W Zagrodzie Południowej mieszka Olle, ma osiem lat.

Początkowo Lisa mieszka w pokoju z braćmi, ale na siódme urodziny dostaje własny pokój, blisko domu swoich dwóch koleżanek. Dziewczynki przeciągają między oknami sznurek i posyłają sobie listy w pudełku.

Nadchodzi lato i dla dzieci z Bullerbyn zaczynają się wakacje. Dzieci chodzą do szkoły w miejscowości, która nazywa się Wielka Wieś. W szkole jest jedna klasa, uczęszcza tam 23 dzieci. Zanim zacznie się wakacyjna przerwa, trzeba jeszcze zdać egzamin. Wszystkim idzie on świetnie, niewielkie kłopoty ma tylko Bosse. Wakacje dla wiejskich dzieci to nie tylko wypoczynek, pomagają rodzicom w pieleniu rzepy. Chłopcy wymyślają swój własny język, którym się porozumiewają. Olle używa słowa „Kolifink”, dziewczynki zaczynają go tak nazywać. By nie być gorsze od chłopców, też wymyślają własną mowę. Pewnego dnia nadchodzi burza. Dzieci chronią się w domu Kristin, w Zagajniku. To samotna staruszka, którą dzieci z Bullerbyn często odwiedzają. Z wizyty u Kristin dzieci przynoszą trzy kocięta, po jednym dla każdej z Zagród w Bullerbyn.

Olle jako jedyne dziecko z Bullerbyn ma własnego psa. To Svipp, kiedyś pies pana Grzecznego, szewca. Pan Grzeczny to człowiek niesłowny i nieuprzejmy. Głodził swojego psa i trzymał go na łańcuchu. Olle, przychodząc wielokrotnie po odbiór swoich butów, których Grzeczny nie zdołał naprawić, zaprzyjaźnił się z psem. Kiedy mężczyzna zwichnął nogę, chłopiec zaopiekował się Svippem, a potem ojciec Ollego odkupił go od szewca.

W Bullerbyn mieszka wiele zwierząt – konie, krowy, kury, świnie, owce i króliki. Lisa ma własne króliki, którymi musi się opiekować. Bosse ma własną kurę, nazwał ją Albertyna. Britta i Anna nie mają swoich zwierząt, razem z nimi w domu mieszka dziadek. Dzieci traktują go jako wspólnego dziadka i odwiedzają, by przeczytać mu gazetę, bo ma słaby wzrok i sam nie może tego zrobić.

W wakacje dzieci pomagają też w zwózce siana. Bawią się wtedy, skacząc po stogach. W czasie zwożenia siana dziewczynki odkrywają zagajniki poziomek. Nie mówią o tym chłopcom. Okazuje się, że oni także mają swoje tajemnice – wydrążyli w stogach tunele i jamy i tam się kryją. Chłopcy nie chcą zdradzić położenia grot, sporządzili specjalną mapę. Przypadkowo odkrywa ją Lisa. Dziewczynki demaskują kryjówkę chłopców, a wszystkie dzieci postanawiają spać w stogu siana. Spędzają tam noc, a bladym świtem budzi ich przenikliwe zimno.

Lisa najbardziej lubi bawić się z Anną. Udają dorosłe panie, które odwiedzają się ze swoimi dziećmi. Pewnego dnia dziewczynki odwiedzają dziadka, który opowiada im, jak uciekł z domu. One też postanawiają uciec. Przygotowują kanapki, ale nie są w stanie obudzić się o wyznaczonej porze i wstają dopiero o świcie. Plan ucieczki nie udaje się.

Dziewczynki urządzają sobie pokój do zabaw w rozpadlinie skalnej. Chłopcy nie przeszkadzają im w zabawach, znikają na cały dzień. Dziewczynki postanawiają ich śledzić. Okazuje się, że Lasse, Bosse i Olle zbudowali szałas na pastwisku, między krzakami leszczyny. Wszyscy bawią się w Indian.

Kończą się wakacje, pora iść do szkoły. Lisa lubi przygotowania do nowego roku szkolnego, okładanie książek papierem, podpisywanie zeszytów. Droga do szkoły zabiera godzinę, dzieci wędrują pieszo. W szkole uczy