Dramat właściwy - definicja, cechy, przykłady

Definicja

Jest to odmiana dramatu powstała w XIX wieku, w wyniku odejścia od większości tradycyjnych (starożytnych) elementów, charakterystycznych dla dwóch pozostałych odmian: komedii i tragedii.

W dramacie właściwym brakuje sztywnego podziału na te dwa gatunki dramatyczne, w obrębie jednej sztuki łączy się ze sobą zarówno składniki komiczne jak i tragiczne.

Ze względu na kompozycję i tematykę wyróżnia się dwa rodzaje dramatu właściwego:

- dramat obyczajowo-psychologiczny

- dramat romantyczny

Początkowo dramat właściwy nazywano inaczej tragikomedią, z czasem jednak gatunek ten nabierał powagi i zaczęto tym mianem określać utwory poważne, budujące napięcie (niekoniecznie budowane na zasadach tragicznego konfliktu).

Cechy

Dramat właściwy:

- zachowuje zasadę trzech jedności (czasu, miejsca, akcji)

- posiada harmonijnie  skonstruowaną akcję

- porusza problemy o charakterze społecznym i obyczajowym

- skupia się na wewnętrznych problemach i dylematach bohaterów

- posiada dialogi językowo zbliżone do mowy potocznej

- łączy elementy tragiczne (patos, styl podniosły, tragizm) i komiczne (język potoczny, komizm)

Przykłady

MolierMizantrop (1666)

Adam Mickiewicz, Dziady (1822)

Juliusz Słowacki, Kordian (1834)

Henrik IbsenDzika kaczka (1885)

Stefan Żeromski, Uciekła mi przepióreczka (1925)

Leon KruczkowskiNiemcy (1949)