Definicja
Tragedia, która w języku greckim znaczy tyle, co „kozłośpiew”, według definicji „Słownika terminów literackich” jest:
(...) gatunkiem dramatu obejmującym utwory, w których ośrodkiem i motorem akcji jest nieprzezwyciężalny konflikt między dążeniami wybitnej jednostki, a siłami wyższymi: losem, prawami historii, interesem społecznym, normą moralną itp. prowadzący nieubłaganie do jej klęski.
Strukturalne wyznaczniki gatunku
Tragedia składa się z kilku części. Pierwszą z nich jest prolog, czyli część wstępna, w której widzowie zostają powiadomieni, o czym będzie przedstawienie. Następny element struktury to parodos (pieśń towarzysząca wejściu chóru na orchestrę). Rozwój akcji polega na przeplataniu się epeisodionów (scen dialogowych i monologowych) ze stasimonami (pieśniami chóru). Zakończeniem tragedii jest zaś exodos, czyli pieśń towarzysząca zejściu chóru z orchestry.
Rola chóru
Charakterystycznym wyznacznikiem tragedii jest istnienie chóru posiadającego swojego przewodnika, czyli koryfeusza, inicjującego akcję. Chór spełniał funkcję narratora, komentował i oceniał wydarzenia. Ponadto wprowadzał on do tragedii elementy liryczne, jak również sam mógł stawać się uczestnikiem