Emma Bovary
Emma to niepoprawna marzycielka. Chce, aby świat i życie, jakie poznaje w czasie lektury romansów, stały się jej udziałem, jednak rzeczywistość, w jakiej przyszło jej żyć, jest zupełnie zwyczajna. Rozczarowana i rozgoryczona niemożnością spełnienia swoich marzeń, popada w stan melancholii, a potem depresji, z której ucieka w zdrady, kłamstwa i kosztowne kaprysy, zatracając to, co w życiu najważniejsze.
Nie dostrzega ani nie docenia miłości Karola, który rezygnuje ze wszystkiego, aby tylko dogodzić żonie, bezgranicznie jej ufa i jest jej oddany. W okrutny sposób traktuje własną córkę, pozbawiona uczuć macierzyńskich – odrzuca ją i oddaje na wychowanie do mamki. Nie kieruje się w życiu żadnymi wartościami, nie ma kręgosłupa moralnego, wiecznie uwikłana w intrygi i oszustwa, nigdy nie ma wyrzutów sumienia.
Jest kobieta próżną, fałszywą, niedojrzałą emocjonalnie – popada ze skrajności w skrajność. Egoistka, wydaje ostatnie pieniądze na rzeczy zupełnie zbędne, byleby zaspokoić własne kaprysy i podnieść poczucie własnej wartości. Obsesyjnie myśląca o tym, że powinna obracać się w wyższych sferach, chwyta się romansów z bogatymi arystokratami, by awansować społecznie.
Emma to kobieta niewdzięczna – nie docenia szczęścia, jakim jest możliwość życia u boku Karola. Nie ma odwagi zmierzyć się z własnymi winami i w chwili, gdy nie może zrobić już niczego, by ukryć swój sekret i uratować reputację, w obawie przed kompromitacją wybiera najprostszy i najtragiczniejszy sposób ucieczki – popełnia samobójstwo.
W pogoni za realizacją chorych i nierealnych ambicji, niszczy życie swoje i najbliższych, zupełnie tego nie dostrzegając.
Karol Bovary
Troskliwy mąż, dobry lekarz, szlachetny człowiek, spełnia się w swojej pracy, jednak sen z powiek spędza mu złe samopoczucie ukochanej żony. Jest gotów spełnić każdą jej zachciankę, byle wyrwać ją z melancholii i apatii. Pozwala nawet Emmie uczęszczać na lekcje gry na pianinie, mimo że wie, iż to zrujnuje ich budżet.
Nieświadomy gier pozbawionej sumienia i uczuć Emmy, żyje spokojnie. Dlatego szok, jakiego doznaje po odnalezieniu listów miłosnych zmarłej żony do kochanków, zabija go.
Berta Bovary
Dziecko, które doświadczyło okrutnego odrzucenia przez niedojrzałą do macierzyństwa matkę. Oddana pod opiekę mamki wzrasta w warunkach o wiele gorszych niż te, w jakich żyją jej rodzice. Po ich śmierci musi rozpocząć prace w przędzalni bawełny i zamieszkać u ciotki.
Leon Dupuis
Kochanek Emmy. Niepoprawny romantyk, miłośnik literatury i sztuki. Z początku ma opory przed tym, by nawiązać romans z żonatą kobietą, jednak gdy ponownie spotyka ją po latach, nie waha się ani chwili i uwodzi Emmę. Nie ma wyrzutów sumienia z powodu ich regularnych spotkań. Krótko po śmierci pani Bovary żeni się.
Rudolf Boulanger
Pierwszy kochanek Emmy, traktuje ją przedmiotowo – jako kolejną zdobycz. Gdy Emma proponuje wspólną ucieczkę, arystokrata – by uniknąć zobowiązań – bez wahania kończy listownie trzyletni romans. Rudolf to egoista, bawidamek i żyjący chwilą mężczyzna.