Ryszard Lwie Serce – Pochodzenie
Ryszard urodził się w roku 1157 w Oksfordzie, jednak na skutek poróżnienia się swoich rodziców od roku 1168, wspólnie ze swoją matką był diukiem Akwitanii. Ryszard pochodził z dynastii Plantagentów, był królem Anglii i księciem Normandii w latach 1189 – 1199. Swoje królestwo traktował jednak głównie jako źródło dochodów, przebywał w nim rzadko i nigdy nawet nie nauczył się angielskiego.
Ryszard Lwie Serce otrzymał bardzo dobre wykształcenie, a ze swoich rycerskich wyczynów oraz zdolności przywódczych miał już słynąc w młodości. Na podległych sobie obszarach Ryszard miał trzymać wszystkich twardą ręką. Poza tym miał on również często popadać w konflikty z własnym ojcem, które przeradzały się często w otwarte bunty.
Ryszard był trzecim synem Henryka II Plantageneta, króla Anglii od roku 1154. Ryszard walczył ze swoim ojcem praktycznie aż do jego śmierci w roku 1189, kiedy to wstąpił na tron. Kilkakrotnie brał udział w buntach przeciwko Henrykowi II, wraz ze swoimi braćmi – Henrykiem oraz Godfrydem.
Z koronacją Ryszarda związany jest pogrom Żydów, który po Londynie ogarniał kolejne miasta Angielskie. Nowy król miał zakazać im wstępu na uroczystości, jednak cześć przedstawicieli żydowskich przybyła aby złożyć hołd Ryszardowi. Dworzanie mieli wówczas pobić i wyrzucić ich z dworu, a następnie w stolicy miała rozpocząć się ich masakra. Bito ich na śmierć, palono żywcem, ich domy zostały zniszczone. Osoby, które przeżyły pogrom, zostały siłą ochrzczone. Nie wiadomo do końca jaki był udział oraz reakcja Króla w związku z całą sytuacją.
Ryszard Lwie Serce – III Krucjata
W roku 1189 Ryszard razem z królem Francji – Filipem II Augustem, zorganizował trzecią wyprawę krzyżową. Rządy w kraju – w imieniu króla pod jego nieobecność, miał sprawować legat papieski. Siły Ryszarda, które miały liczyć około sto tysięcy osób, wyruszyły z Marsylii do Ziemi Świętej. Armia Ryszarda, podobnie jak siły francuskie, dotarła na Sycylie. Jednak ich pobyt na wyspie trwał ponad pół roku.
Po tym okresie dwaj władcy zostali rozdzieleni. Król Francji dotarł pod Akkę, a okręty Ryszarda na skutek burzy musiały wylądować na Cyprze. Wyspa została przez niego zdobyta – ogłoszono ją prowincją angielską. Ryszardowi udało się również zdobyć Messynę, po czym powrócił do dalszej drogi do Palestyny.
Pod Akką doszło do ponownego spotkania monarchów. Filip bezskutecznie próbował zdobyć miasto. Jednak na skutek połączenia sil francuskich i angielskich, po ciężkich walkach Akka poddała się. Pomimo prób jakie podejmował Ryszard w kolejnych miesiącach, nie udało mu się w pełni zrealizować celu wyprawy – odzyskania utraconych posiadłości Królestwa Jerozolimskiego.
Ponad to Filip wycofał się z krucjaty po zdobyciu Akki, a cesarz Fryderyk Rudobrody z siłami niemieckimi utonął w rzece podczas drogi do Ziemi Świętej. W tej sytuacji naczelne dowództwo pozostało w rękach Ryszarda Lwie Serce. W roku 1192 po zawarciu rozejmu z Saladynem – sułtanem Egiptu, wyruszył z powrotem do Anglii.
W drodze powrotnej, gdy Ryszard znalazł się na ziemiach cesarstwa, został uwięziony przez Henryka VI. Następnie zmuszono go do złożenia hołdu cesarzowi, a Anglia w roku 1194 zapłaciła za niego okup w wysokości stu tysięcy funtów. Po powrocie do kraju Ryszard stłumił bunt wzniesiony przez brata – Jana bez Ziemi. Po tych wydarzeniach rozpoczął wojnę z królem Francji o posiadłości angielskie w Europie. Zmarł podczas kampanii w wyniku odniesionej rany podczas oblężenia zamku Limoges.