Najistotniejsze zmiany dla człowieka miały miejsce w ostatnim okresie epoki kamienia – neolicie (ok. 9000 - ok. 3400/2000 r. p.n.e.), kiedy zaczął on prowadzić osiadły tryb życia. Cały proces związany ze zmianą trybu życia nazywa się rewolucją neolityczną.
Rewolucja neolityczna - do czego się przyczyniła?
Dzięki zmianom związanym z rewolucją neolityczną rozwinęła się przede wszystkim uprawa roli i hodowla zwierząt. Rolnictwo narodziło się na Bliskim Wschodzie, na obszarach Palestyny, Izraela i Syrii (około IX – VIII tyś. p.n.e.), następnie przeniosło się dalej w głąb Azji. Pierwsze rośliny jakie udomowiono, to: pszenica, jęczmień, owies, ryż, kukurydza i ziemniaki.
Częste zmiany klimatyczne w tym okresie spowodowały, że człowiek zaczął gospodarować i magazynować zapasy.
Powstały też nowe narzędzia, które służyły do zbierania pożywienia (sierpy, żarna). Rozwój technologii pozwalał człowiekowi pierwotnemu na dłuższe eksploatowanie danego terenu i w konsekwencji zmianę trybu życia na osiadły.
Osiadły tryb życia - co się zmieniło wraz z nim?
Taki tryb wraz ze wzrostem produkcji żywności spowodowały zmniejszenie współczynnika śmiertelności wśród ludzi oraz możliwość tworzenia nowych grup społecznych.
Rosnąca liczba ludności potrzebowała nowych źródeł żywności, dlatego człowiek udomowił zwierzęta. Na początku były to owce i kozy, a następnie bydło i świnie.
W momencie kiedy dana grupa stawała się zbyt liczna i nie było możliwości wyżywienia wszystkich, część ludzi migrowała. Dzięki tym zmianom rewolucja neolityczna objęła w końcu niemal cały glob.
Cały proces rewolucji w neolicie trwał kilka tysięcy lat (10000–4000 r. p.n.e), a przejście od zbieractwa i łowiectwa do hodowli oraz rolnictwa miało wielkie konsekwencje w każdej dziedzinie życia.