Homo erectus - pochodzenie
Pojawił się około 1,8- 1,7, mln. lat temu, kopalny gatunek człowieka z epoki środkowego plejstocenu, występował w Afryce, Azji i Europie, Pierwsze szczątki Homo Erectusa odkrył Holender Eugène Dubois w 1891 roku w Trinil na Jawie, on też nadał mu nazwę pitekantrop (dosłownie: małpolud, z połączenia gr. wyrazów pithekos (πίθηκος) – małpa, i anthropos (άνθρωπος) – człowiek). W Europie szczątki Homo Erectusa odkryto m.in. w Niemczech, na obszarze Turyngii, w miejscowości Bilzingsleben oraz na Ukrainie Zakrpackiej (datowany jest na ponad 800 tys. lat)
Homo erectus - cechy fizyczne
Jest pierwszym znanym człekokształtnym chodzącym w pozycji wyprostowanej. Osiągnął wzrost zbliżony do współczesnych ludzi, ok. 12 letnich dzieci, tzw. Chłopiec z Nariokotome, którego szczątki odkryto w Kenii (datowany na 1,6 mln lat), mierzył 1,68 m wzrostu. Wielkość mózgu Homo erectusa wynosiła ok. 1100 cm3. Posiadał bardzo masywne szczęki oraz zęby trzonowe.
Homo erectus - tryb życia
Był najstarszym przedstawicielem małp człekokształtnych, o których wiadomo na pewno, że posługiwał się ogniem, udoskonalonymi narzędziami kamiennymi i drewnianymi oraz w pełni rozwinął umiejętności łowiectwa (wynalazł bolas i oszczep ). Główny składnik pożywienia Homo erektusa stanowiło mięso, polował na większe zwierzęta, takie jak antylopy, wiadomo też że uprawiał kanibalizm. Jako pierwszy stworzył struktury społeczne oparte na rodzinach, zbliżone do typu ludzkiego. ( monogamia, zakaz kazirodztwa). Istniał rozbudowany podział obowiązków pod względem płci i wieku.
