Jak organizmy walczą o przetrwanie?
Mimikra występująca u zwierząt jest przystosowaniem ochronnym. W szczególności występuje u owadów. Jest to zjawisko, w którym zwierzę posiada zestaw cech takich jak: kształt ciała, ubarwienie lub zestaw zachowań, dzięki którym upodabnia się do gatunków innych zwierząt. W przypadku roślin wyróżnia się mimikrę seksualną, która oznacza, że kwiaty wypuszczane przez rośliny są podobne do samic zapylaczy. Samo określenie mimikra oznacza, że rośliny swoim wyglądem upadabniają się do elementów otoczenia.
Rodzaje mimikry
- Mimikra batesowska - polega na upodabnianiu się gatunków zwierząt niezdolnych do obrony do innych gatunków zwierząt, które posiadają takie cechy wyglądu, dzięki którym mogą się bronić przed drapieżnikami. Przykładem tego rodzaju mimikry jest przeziernik osowiec, który swoim wyglądem przypomina ose, jednak w rzeczywistości zaliczany jest do motyli.
- Mimikra mullerowska – w tym rodzaju dwa gatunki zwierząt wzajemnie się do siebie upodabniają. Sprzyja to zdobyciu przewagi nad drapieżnikiem, ponieważ podczas ataku ginie osobnik raz z jednego gatunku a raz z drugiego, wówczas procent straconych osobników w obu gatunkach ulega zmniejszeniu.
- Mimikra Wawiłowa – temu zjawisku ulegają chwasty, które rosnąc wśród roślin uprawnych upodabniają się do nich.
Mimikra czy mimetyzm?
Mimikra jest jedną z form mimetyzmu. Ten z kolei oznacza upodabnianie się gatunku zwierząt do elementów środowiska, w którym żyje. Może to być kształt ciała podobny do powierzchni dna morskiego, barwa, czy też naśladowanie głosów (mimetyzm akustyczny). Termin mimikra posiada węższe znaczenie, ponieważ obejmuje tylko upodabnianie się prowadzące do zwiększenia ochronny przed drapieżnikiem, natomiast mimetyzm jest pojęciem o szerszym znaczeniu, gdyż zjawisko upodabniania się do otoczenia obejmuje zakamuflowanie się gatunku przed drapieżnikiem lub odstraszanie. Przykładem mimetyzmu jest ryba skorpenokształtna.
 |
| Ryba skorpenokształtna |
