W budowie anatomicznej liścia roślin okrytonasiennych wyróżnić możemy trzy podstawowe tkanki: okrywającą, miękiszową i przewodzącą.
Budowa anatomiczna liścia roślin dwuliściennych:
Skórka górna stanowi powłokę górnej strony liścia a skórka dolna spodniej strony; obie zbudowane są z pojedynczej warstwy ściśle do siebie przylegających cienkościennych komórek. Skórka górna jest przepuszczalna dla światła słonecznego. Pokrywa ją kutykula chroniąca liść przed nadmierną utratą wody. Skórka dolna zawiera aparaty szparkowe, których głównych funkcją jest wymiana gazowa oraz transpiracja.
Wnętrze liścia zajmuje miękisz asymilacyjny, który zróżnicowany jest na miękisz palisadowy znajdujący się w górnej części liścia (pod epidermą górną) oraz miękisz gąbczasty zlokalizowany w dolnej części liścia (pod miękiszem palisadowym).
Miękisz palisadowy zbudowany jest z przylegających do siebie wydłużonych, walcowatych komórek zawierających liczne chloroplasty. W związku z różnych kątem padania promieni słonecznych chloroplasty mogą przemieszczać się wraz z cytoplazmą po obwodzie komórki, aby zając najlepsze miejsce do pochłaniania światła.
Miękisz gąbczasty zbudowany jest z komórek, pomiędzy którymi występują liczne przestwory komórkowe tworzące systemy kanałów. Jego główną funkcją jest przeprowadzanie wymiany gazowej (kanałami powietrznymi gazy łatwo przenikają w głąb liścia).
W środkowej części liścia znajdują się także wiązki przewodzące, które odpowiadają za transport substancji. Drewno przewodzi do liścia wodę wraz solami mineralnym, łyko natomiast odprowadza do innych organów wyprodukowane w liściu składniki odżywcze. Najgrubsze z wiązek tworzą na powierzchni liścia tzw. nerwy.
 |
| Budowa anatomiczna liścia rośliny dwuliściennej : 1) kutykula, 2) górna epiderma, 3) miękisz palisadowy, 4) miękisz gąbczasty, 5) dolna epiderma, 6) szparka, 7) komórki szparkowe, 8) drewno, 9) łyko, 10) wiązka przewodząca |
Budowa anatomiczna liścia roślin jednoliściennych:
Liść jednoliściennych różni się nieco w budowie anatomicznej od liścia dwuliściennych. Przede wszystkim miękisz asymilacyjny nie jest zróżnicowany na palisadowy i gąbczasty a biegnące równolegle do powierzchni wiązki przewodzące są praktycznie tej samej grubości. Ponad to komórki szparkowe aparatów mają inny kształt (są hantlowate).
Budowa anatomiczna liścia nagonasiennych iglastych:
Nagonasienne drzewa iglaste ze względu na występowanie w surowym klimacie wykształciły odmienne liście, które są przystosowanie do życia w tych trudnych warunkach. W przeciwieństwie do okrytonasiennych ich blaszki liściowe charakteryzują się małą powierzchnią. Na przekroju mają zazwyczaj owalny kształt a ich skórka nie wykazuje zróżnicowania na górną i dolną. Epiderma zbudowana jest z komórek, których ściany są silnie wysycone kutyną (dodatkowo mogą być pokryte woskiem). Aparaty szparkowe umieszczone są w zagłębieniu. Pod epidermą znajduje się warstwa tkanki wzmacniającej (sklerenchyma), która usztywnia blaszkę liściowa. Wnętrze liścia zajmuje niezróżnicowana tkanka miękiszowa, w której przebiegają kanały żywiczne. Środek liścia zajmują wiązki przewodzące.