Pojęcie Zgromadzenia Narodowego odnosi się do wspólnych obrad Sejmu i Senatu pod przewodnictwem Marszałka Sejmu (w jego zastępstwie obradom może przewodzić marszałek Senatu). Kompetencje, jakie posiada Zgromadzenie Narodowe dotyczą przede wszystkim relacji między Parlamentem a Prezydentem RP.
Zgromadzenie Narodowe - kiedy się zwołuje
Do wspólnych obrad Sejmu i Senatu dochodzi w sytuacjach określonych w Konstytucji, czyli:
- przyjęcia przysięgi Prezydenta Rzeczpospolitej w trakcie obejmowania przez niego urzędu,
- w sytuacji konieczności uznania trwałej niezdolności Prezydenta RP do sprawowania urzędu ze względu na stan zdrowia (Zgromadzenie Narodowe wówczas podejmuje uchwałę większością 2/3 ustawowej liczby członków);
- wysłuchania orędzia Prezydenta RP skierowanego do Zgromadzenia Narodowego;
- postawienia Prezydenta RP w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu (w tej sytuacji wymagany jest wniosek 140 członków Zgromadzenia Narodowego, a sama uchwałę podejmuje się większością 2/3 ustawowej liczby łącznie posłów i senatorów (czyli członków ZN);
- uchwalenia regulaminu Zgromadzenia Narodowego.
Należy podkreślić, że Zgromadzenie Narodowe nie jest czymś nadrzędnym wobec obu izb parlamentu - jego kompetencje dotyczą bowiem ściśle określonych sfer, jakie nie pokrywają się z pracami Sejmu bądź Senatu.
Warto wiedzieć, że zanim wprowadzono bezpośrednie wybory prezydenckie, Zgromadzenie Narodowe dokonało wyboru prezydenta PRL w 1989 r. Został nim gen. Wojciech Jaruzelski. Zgromadzenie Narodowe wybierało również prezydentów II Rzeczpospolitej.