Zgodnie z Konstytucją RP władzę ustawodawczą (jedną z zasad ustroju Polski jest podział na władzę wykonawczą, ustawodawczą oraz sądowniczą) w Polsce sprawuje parlament, czyli Sejm i Senat (ich działanie opisuje IV Rozdział Konstytucji RP). Sejm jest izbą niższą parlamentu, natomiast Senat wyższą – kluczową rolę w procesie ustawodawczym ma Sejm, natomiast do Senatu należy rozpatrzenie ustawy przyjętej przez Sejm (Senat ma trzy wówczas trzy możliwości – przyjęcie ustawy w całości, zaproponowanie poprawek lub odrzucenie w całości).
Konstytucja RP wprowadza możliwość tzw. inicjatywy ustawodawczej, którą ma prawo zgłosić: posłowie, senatorowie, Prezydent RP, Rada Ministrów, a także 100 000 obywateli.
Warto podkreślić, że zgodnie z polskim prawem choć posłowie i senatorowi są przedstawicielami narodu, nie są oni związani żadnymi instrukcjami wyborców – stąd sposób głosowania w sejmie za poszczególnymi ustawami zależy od wiedzy i sumienia poszczególnych reprezentantów, bądź też determinowany jest tzw. dyscypliną partyjną.