Mniejszością narodową określamy wspólnotę ludzi zamieszkującą na terenie jakiegoś państwa (wobec którego zachowuje ona odrębność narodową, charakteryzującą się poczuciem więzi narodowej z innym narodem niż ten, w którym żyją), stanowiącą mniejszość wśród obywateli, jednocześnie znacznie odróżniającą się od nich poprzez np. język, obyczaje, pochodzenie etniczne, kulturę czy tożsamość narodową. Mniejszością narodową możemy nazwać wyłącznie grupę ludzi odróżniających się od pozostałych obywateli kulturowo, językowo etc., która posiadała bądź posiada własne państwo.
Tak najogólniej można scharakteryzować czym jest mniejszość narodowa, natomiast w poszczególnych krajach mogą istnieć pewne różnice w postrzeganiu, definiowaniu mniejszości narodowej. W polskim prawie, oprócz wymienionych już wymogów, za podstawę do uznania jakiejś grupy ludzi za mniejszość narodową uznaje się tylko wspólnotę, która dodatkowo „dąży do zachowania swojego języka, kultury lub tradycji”, „ma świadomość własnej historycznej wspólnoty narodowej i jest ukierunkowana na jej wyrażanie i ochronę”, „jej przodkowie zamieszkiwali obecne terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od co najmniej 100 lat”.