Czeczenia – konflikt – przyczyny
Czeczenia jest autonomiczną republiką, częścią składową Federacji Rosyjskiej – od wielu lat Czeczeni dążą jednak do możliwości oderwania się od Rosji i uzyskania niepodległości. Republika Czeczenii jest zamieszkiwania w zdecydowanej większości przez ludność czeczeńską (prawie 68%). Charakterystyczną cechą Czeczenów jest religia, ponieważ bardzo wyraźnie dominuje tam islam sunnicki. Wyznawana przez Czeczenów religia może być podawana jako jeden z czynników wpływających na eskalację konfliktu – podczas drugiej wojny czeczeńskiej, ważnym hasłem było bowiem idea ustanowienia republiki sunnickiej.
Czeczenia – konflikt – przebieg
W 1991 roku (1 listopada) Czeczenia ogłosiła swoją niepodległość, czego jednak nie uznało prawie żadne inne państwo. Deklaracja niepodległości wywołała protest Rosji i liczne interwencje zbrojne, wkroczenie wojsk rosyjskich do Czeczeni nastąpiło jednak dopiero w 1994 r. (I wojna czeczeńska). Wojna skończyła się 3 sierpnia 1996 r. – wówczas podpisano rozejm w Chasawjurcie, w wyniku którego Czeczenia pozostała jedną z republik Federacji Rosyjskiej.
Przez kolejne lata trwał względny pokój, mimo iż nasilały się akty terrorystyczne prowadzone przez partyzantów czeczeńskich (porwania, zamachy, zabójstwa). Wówczas popularność zdobył Szamil Basajew, uznawany za terrorystę Czeczeniec, który czasowo był nawet premierem republiki. Właśnie Szamil Basajew stał na czele wojsk czeczeńskich, które w 1997 r. wkroczyły do Dagestanu (sąsiednia republika) i rozpoczęły tzw. II wojnę czeczeńską. Oficjalne zakończenie wojny (przynajmniej przez stronę rosyjską) nastąpiło w 2009 r., jednakże także później dochodziło do akcji zbrojnych partyzantów czeczeńskich.
W 2003 r. odbyło się w Czeczenii referendum konstytucyjne, które zadecydowało o pozostaniu Czeczenii w granicach Rosji.
Ocena konfliktu czeczeńskiego jest bardzo trudna, ponieważ spierają się tutaj dwie racje – ruch separatystyczny dążący do realizacji niepodległości własnego kraju o odrębności kulturowej i etnicznej, a także nadrzędny interes Rosji, jako federacji republik posiadających znaczną autonomię. Faktem jest jednak, że podczas konfliktu dochodziło do bardzo wielu aktów terroru i łamania praw człowieka i to po obu stronach konfliktu. Koniecznie należy podkreślić, iż konflikt nie został zażegnany i prawdopodobnie będzie ośrodkiem sporów także w przyszłości.