Zwolennicy doktryny lewicowej podważają nieodłączny i naturalny charakter różnic społecznych, podkreślają jednocześnie, że równość jest jedną z najważniejszych wartości. Z tego wynika również zaangażowanie lewicy w niwelowanie różnic majątkowych, społecznych i kulturowych.
Lewica opowiada się za zwiększeniem praw kobiet i różnego typu mniejszości (m.in. seksualnych), za przeciwdziałaniem dyskryminacji społecznej, a także za pomocą socjalną (w ramach wyrównywania szans) dla biedniejszej młodzieży (poprzez odpowiednie programy stypendialne), poszkodowanych, bezrobotnych i najuboższych.
Jak zatem widać, doktryny lewicowe na pierwszy plan wysuwają postulat sprawiedliwości społecznej. Duże dysproporcje w standardzie życia obywateli przypisywane są wadliwemu i niesprawiedliwym systemowi prawnemu i stosunkom własnościowym, które zamiast niwelować - pogłębiają różnice. Można je zmniejszać poprzez nałożenie większych podatków na najbogatszych obywateli przy jednoczesnym obniżeniu ich dla najbiedniejszych, którym powinny być zaoferowane także zasiłki, systemy stypendialne i doraźna pomoc.
Dodatkowo lewica postuluje wzmożony udział państwa w sferze gospodarczej ze względu na niewystarczalność oraz często niesprawiedliwość istniejących mechanizmów wolnorynkowych oraz opowiada się za polityką postępową realizowaną bez względu na tradycje. Warto wspomnieć również, iż doktryny lewicowe z reguły są wrogo ustosunkowane do instytucji kościelnych, a zwłaszcza przeciwstawiają się uprzywilejowaniu Kościoła w państwie.
Wśród doktryn lewicowych wymienić można komunizm, socjalizm oraz socjaldemokrację.