Doktryny konserwatywne, nazywane również zachowawczymi, w pierwszej kolejności pragną utrzymać istniejący stan rzeczy w dziedzinie stosunków społecznych i politycznych, z obawą podchodzą do większych zmian całokształtu układu społeczno-politycznego, chociaż nie podważają niezbędnego postępu cywilizacyjnego dokonującego się w odpowiednim tempie (powinny mieć one charakter stopniowy, ewolucyjny; krytyce podlegają przeobrażenia gwałtowne, rewolucyjne).
Owa doktryna zaczęła istnieć na przełomie XVIII i XIX wieku, w momencie kiedy część europejskich polityków sprzeciwiła się rewolucji francuskiej oraz rewolucji w Ameryce. Z reguły za twórcę doktryny konserwatywnej uznaje się Edmunda Burke'a. Doktryna ta cieszyła się od tego czasu znacznym poparciem wśród polityków w różnych krajach. Jej zwolennikami byli między innymi przedstawiciele Partii Konserwatywnej w Wielkiej Brytanii w XIX wieku. Doktryna konserwatywna także współcześnie znajduje zwolenników niemal w każdym państwie. Zwykle łączy się doktrynę konserwatywną ze współczesną prawicą.