Modlitwami, które towarzyszą odmawianiu różańca i rozważaniu tajemnic, są:
Wyznanie wiary (dokładniej: Symbol Apostolski)
Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi,i w Jezusa Chrystusa,Syna Jego Jedynego, Pana naszego,który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny,umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion,zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Według legendy przekazywanej przez mnicha i teologa Rufina z Akwilei Apostolskie Wyznanie Wiary zostało ułożone przez dwunastu apostołów. Każdy z nich miał wypowiedzieć jedno zdanie składające się na tą formułę. Do powstania wyznania wiary miało dojść podczas Zesłania Ducha Świętego. Samo słowo „symbol” to z greckiego „coś zebranego razem”. W Katechizmie Kościoła Katolickiego występuje przyrównanie Apostolskiego Wyznania Wiary do „najstarszego katechizmu rzymskiego”.
Przy modlitwie różańcowej Symbol Apostolski pełni rolę modlitwy wstępnej.
Modlitwa Ojcze Nasz
Ojcze nasz, któryś jest w niebie święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi, chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj, i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom, i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode Złego. Amen.
Modlitwa Ojcze Nasz wywodzi się z Ewangelii i jest uważana za podstawową modlitwę chrześcijańską. Została spisana przez św. Łukasza (wersja krótsza – pięć próśb) i św. Mateusza (wersja rozszerzona – siedem próśb). Modlitwę Ojcze Nasz przekazał uczniom sam Jezus Chrystus, dlatego tradycyjnie określana jest także Modlitwą Pańską.
Modlitwa Pańska uważana jest także za Modlitwę Kościoła. Odmawiana jest trzy razu w ciągu dnia: w Mszy Świętej, w Jutrzni i w Nieszporach. Stanowi integralną część sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, tj. chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Występuje także w ramach pacierza, zatem jest modlitwą przeznaczoną zarówno do powszechnego, jak i prywatnego odmawiania. Tertulian znał ją za streszczenie całej Ewangelii.
Zdrowaś Maryjo (Pozdrowienie Anielskie)
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Aktualna forma Zdrowaś Maryjo została oficjalnie opublikowana dzięki papieżowi Piusowi V w drugiej połowie XVI w. Obecnie modlitwa ta wchodzi zarówno w skład modlitwy różańcowej, jak i codziennego pacierza. Stanowi także trzon modlitwy Anioł Pański. W czasie okresu wielkanocnego jest zastępowana modlitwą „Regina coeli” (Królowo Niebios).
Modlitwa Zdrowaś Maryjo jest dzielona tradycyjnie przez interpretatorów na dwie części: biblijną (adoracyjną) oraz niebiblijną. Część biblijna nawiązuje do Ewangelii św. Łukasza, a dokładniej do opisu zwiastowania narodzin Syna Bożego oraz do relacji z nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię. Jest połączeniem dwóch pozdrowień Maryi – przez archanioła Gabriela: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą (Łk 1,28) oraz przez św. Elżbietę: błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona (Łk 1,42). Tym samym stanowi reprezentację modlitwy uwielbienia. Z kolei fragment niebiblijny – Módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen – stanowi modlitwę prośby; wierni tymi słowami błagają o miłosierne wstawiennictwo Maryi u Chrystusa.
Chwała Ojcu
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Chwała Ojcu (łac. Gloria Patri) to hymn chrześcijański, nazywany także doksologią małą, w odróżnieniu od doksologii większej, czyli Gloria in excelsis Deo. Występuje na końcu każdego psalmu i pieśni w liturgii godzin. Przy odmawianiu różańca Chwała Ojcu pojawia się po dziesięciu kolejnych modlitwach Zdrowaś Mario. Wypowiadana jest także m.in. w czasie Liturgii Wigilii Paschalnej oraz przy obrzędach chrztu.
Należy przy tym pamiętać, że doksologią (gr. doxa – chwała, logos – słowo) nazywa się te formuły modlitewne, przez które człowiek wychwala Boga, okazuje Mu uwielbienie i wyraża swoją wdzięczność.
Modlitwa fatimska
O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.
Słowa tej modlitwy powinny być odmawiane po każdej dziesiątce różańca. Należy do modlitw przekazanych przez Maryję w trakcie objawień w Fatimie (XXw.).
Modlitwa Pod Twoją Obronę
Jest uważana za najstarszą zachowaną modlitwę maryjną – jej początki sięgają III w. Przy odmawianiu różańca Pod Twoją Obronę występuje jako modlitwa na zakończenie. Nie jest jednak obowiązkowa i może być zastąpiona inną modlitwą.
Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.