Episkopat
Episkopat jest trzecim i najwyższym stopniem w hierarchii święceń w Kościele katolickim (stopnie niższe to diakonat i prezbiterat), a jednocześnie drugim stopniem uczestniczenia w kapłaństwie Chrystusa. Osobę, która przyjęła święcenia episkopatu, nazywa się biskupem.
Święceń episkopatu dokonuje się przeważnie w kościele katedralnym danej diecezji. Podczas obrzędu konsekrator wkłada na palec kandydata pierścień (symbolizujący władzę biskupa i jego przywiązania do diecezji), na głowę mitrę ( symbol obowiązku dążenia do świętości) oraz wręcza mu pastorał (symbol władzy pasterskiej).
Aby wyświęcić biskupa konieczne jest zlecenie Stolicy Apostolskiej.
Biskup
Biskup to człowiek obdarzony podczas święceń pełnią kapłaństwa. Owa pełnia kapłaństwa daje mu prawo do prowadzenia Kościoła partykularnego lub diecezji, w której naucza on wiernych, obdarza ich troską duszpasterską oraz przewodniczy podczas sprawowania liturgii.
Tylko wyświęcony biskup może udzielać sakramentu święceń wszystkich trzech stopni i czyni to wyłącznie na własnym terenie. Jest także szafarzem sakramentu bierzmowania oraz tylko on ma prawo święcenia olejów świętych.