Opowiadanie autorstwa Stefana Chwina stanowi parodię pozytywistycznej powieści Bolesława Prusa Lalka. W stylistyce ironii i pokpiwania uwspółcześnia Chwin problem Stanisława Wokulskiego – bezowocne poszukiwanie spełnienia i szczęśliwości w uczuciu do kobiety. Podobnie jak Wokulski Prusa, tak Stach W. Stefana Chwina jest mądrym, poważnym, ale jednocześnie energicznym biznesmenem, dzięki swojej zaradności żyjącym w luksusie. Nie pławi się jednak w tym dobrobycie, ponieważ zdaje sobie sprawę, że prawdziwe bogactwo odnajdzie jedynie w miłości. Ważnym problemem jaki zostaje poruszony w opowiadaniu jest kwestia odnalezienia się inteligenta we współczesnej Polsce. Wybierając Lalkę jako pierwowzór dla swojego tekstu, Stefan Chwin dokonuje tym samym porównania rzeczywistości powojennej oraz świata pozytywistycznego.
We współczesnym opowiadaniu nie zabrakło również zagadnienia wizerunku poszczególnych warstw społecznych i różnić między nimi. Najważniejszy akcent wciąż jednak pozostaje położony na postać głównego bohatera, który próbuje zdefiniować swoją prawdziwą osobowość i przystosowanie do otaczającego go rzeczywistości, nierzadko wymuszającej zachowania niezgodne z jego naturą.