Sonet XIV - treść wiersza

Zmiażdż moje serce, Boże, jak zmurszałą ścianę,
Którąś tchem, blaskiem dotąd muskał potajemnie,
Naprawiał; niech mnie Twoja moc złamie i zemnie,
Spali, odnowi; zwal mnie z nóg - dopiero wstanę.
Jam jest miasto zdobyte, innemu poddane,
Trudzę się, by Twą odsiecz wpuścić, lecz daremnie,
Rozum, co miał mnie bronić, Twój namiestnik we mnie,
Wzięty w niewolę, zdradza miasto pokonane.
Tak, kocham Cię, chcę Twojej miłości, lecz jeszcze
Ciągle Twój nieprzyjaciel jest mym oblubieńcem;
Rozwiedź mnie zatem, rozwiąż, rozerwij nareszcie
Ten węzeł, weź mnie w siebie, uwięź; swoim jeńcem
Gdy mnie uczynisz, wolność dopiero posiędę,
I tylko gdy mnie weźmiesz gwałtem, czysty będę.

Polecamy również:

  • John Donne, Sonet X - interpretacja i analiza wiersza

    John Donne uznawany jest za jednego z twórców i najważniejszych przedstawicieli nurtu angielskiej poezji metafizycznej, która wywarła ogromne wpływ na kontynentalną literaturę doby wczesnego baroku. Jednym z „wynalazków” tego nurtu stał się niezwykle popularny w barokowej... Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 1 + 4 =
Ostatnio komentowane
dziękuję
• 2025-05-31 17:22:28
polecajka
• 2025-05-31 16:27:49
Śmierć premiera? Inspirujące! Dobre słowa na tytuł filmu sensacyjnego.
• 2025-05-29 07:51:10
fajny przydatny tekst
• 2025-04-27 18:43:52