Sonet V - (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego) - treść wiersza

I nie miłować ciężko, i miłować 
Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione
Myśli cukrują nazbyt rzeczy one, 
Które i mienić, i muszą się psować.

Komu tak będzie dostatkiem smakować 
Złoto, sceptr, sława, rozkosz i stworzone
Piękne oblicze, by tym nasycone 
I mógł mieć serce, i trwóg się warować?

Miłość jest własny bieg bycia naszego, 
Ale z żywiołów utworzone ciało
To chwaląc, co zna początku równego,
Zawodzi duszę, której wszystko mało,

Gdy Ciebie, wiecznej i prawej piękności 
Samej nie widzi, celu swej miłości.

Polecamy również:

Komentarze (0)
Wynik działania 4 + 1 =
Ostatnio komentowane
Ale słaba ta kolenda, jbć karpińskiego
• 2025-03-24 21:27:31
slabe
• 2025-03-23 14:07:09
siema mega fajne
• 2025-03-22 08:47:31
dzięki
• 2025-03-10 15:14:41
bardzo to działanie łatwe
• 2025-03-03 13:00:02