I nie miłować ciężko, i miłować
Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione
Myśli cukrują nazbyt rzeczy one,
Które i mienić, i muszą się psować.
Komu tak będzie dostatkiem smakować
Złoto, sceptr, sława, rozkosz i stworzone
Piękne oblicze, by tym nasycone
I mógł mieć serce, i trwóg się warować?
Miłość jest własny bieg bycia naszego,
Ale z żywiołów utworzone ciało
To chwaląc, co zna początku równego,
Zawodzi duszę, której wszystko mało,
Gdy Ciebie, wiecznej i prawej piękności
Samej nie widzi, celu swej miłości.
Sonet V - (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego) - treść wiersza
Polecamy również:
-
Mikołaj Sęp Szarzyński Sonet IV - interpretacja i analiza
Podtytuł „Sonetu IV” – „O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem” – zapowiada wprowadzenie postaci „rycerza Chrystusowego”, którym podmiot liryczny pragnie stać się w obliczu zagrożeń niesionych przez świat doczesny. Wróg... Więcej »
-
Mikołaj Sęp Szarzyński Epitafium Rzymowi - interpretacja i analiza wiersza
W wierszu „Epitafium Rzymowi” Mikołaj Sęp Szarzyński nawiązuje do starożytnej formy poezji okolicznościowej, która służyć miała uczczeniu zmarłej osoby. Zaskakującym jest więc zaznaczony już tutaj koncept oparty na skierowaniu podobnego utworu do miasta, poeta zachował jednak najważniejsze... Więcej »
-
Mikołaj Sęp Szarzyński Sonet I - interpretacja i analiza
Mikołaj Sęp Szarzyński nadał pierwszemu utworowi z cyklu „Sonetów” podtytuł – „O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego” – który sugeruje wpisanie go w estetykę niezwykle popularnych w okresie baroku emblematów poprzez pełnienie niejako... Więcej »
-
Wizja Boga, świata i człowieka w poezji Mikołaja Sępa Szarzyńskiego
Mikołaj Sęp Szarzyński pozostawił po sobie zaledwie jeden tomik poetycki – „Rytmy albo Wiersze polskie” – który w sensie opowiadania o świecie w dużej mierze odwoływał się do barokowej emblematyki – zawarte tu obrazy poetyckie nie mają charakteru opisowego, ale stanowią raczej... Więcej »
-
Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet II. Na one słowa Jobowe „Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc.” - analiza i interpretacja
Poeta na tytuł swoje wiersza wybiera słowa pochodzące z Biblii: Człowiek zrodzony z niewiasty ma krótkie i bolesne życie […]. Jest to wypowiedź Hioba o nędzności życia człowieka. Myśl cierpiącego stanie się tematem przewodnim całego utworu. Służy bowiem przedstawieniu postaci człowieka godnego... Więcej »