Sonet V - (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego) - treść wiersza

I nie miłować ciężko, i miłować 
Nędzna pociecha, gdy żądzą zwiedzione
Myśli cukrują nazbyt rzeczy one, 
Które i mienić, i muszą się psować.

Komu tak będzie dostatkiem smakować 
Złoto, sceptr, sława, rozkosz i stworzone
Piękne oblicze, by tym nasycone 
I mógł mieć serce, i trwóg się warować?

Miłość jest własny bieg bycia naszego, 
Ale z żywiołów utworzone ciało
To chwaląc, co zna początku równego,
Zawodzi duszę, której wszystko mało,

Gdy Ciebie, wiecznej i prawej piękności 
Samej nie widzi, celu swej miłości.

Polecamy również:

Komentarze (0)
Wynik działania 4 + 3 =
Ostatnio komentowane
• 2025-03-08 02:40:40
cycki lubie
• 2025-03-05 14:35:07
bardzo to działanie łatwe
• 2025-03-03 13:00:02
Jest nad czym myśleć. PEŁEN POZYTYW.
• 2025-03-02 12:32:53
pozdro mika
• 2025-02-24 20:08:01