Główny problem poruszany w „Kartotece” to powojenne życie przedstawicieli pokolenia Kolumbów. Bezimienny Bohater dramatu jest jednym z wielu, którym udało się przeżyć koszmar wojny. To ona zabrała mu młodość, odarła ze wszystkich ideałów, pozbawiła pewności i bezpieczeństwa. Zachwiała całym jego światopoglądem.
Bohater „Kartoteki” to Everyman – wskazuje na to mnogość imion, jakimi jest nazywany. Bez określonego wieku i zawodu. Bez znaków szczególnych. Jego przeciętność i bezimienność potwierdza sam autor w didaskaliach. Nie chodzi więc o ukazanie losów konkretnego człowieka, lecz o przedstawienie losów całego pokolenia.
Pokolenie Kolumbów zostało bezpowrotnie okaleczone, naznaczone piętnem wojny. Wielu z jego przedstawicieli, choć przeżyło, nie potrafiło już żyć normalnie. Koszmar wojny wciąż wracał do nich we wspomnieniach, determinował ich działanie lub – najczęściej – brak działania. Często prowadził do bierności, alienowania się od społeczeństwa, apatii, zagubienia. Odzierał ich z poczucia bezpieczeństwa i umiejętności decydowania o własnym losie.
„Kartoteka” ukazuje zarówno dramat człowieka, który przeżył wojnę, jak i dramat twórcy, który przeżywa liczne dylematy moralne. Nie potrafi nawet przyznać się do tego, że jest poetą – jakby się tego wstydził, jakby po horrorze wojny słowo to brzmiało obraźliwie.