Mowgli, czyli „Żaba” to dziecko wychowane przez wilki. Porwany w wieku dwóch lat przez tygrysa, dorasta w wilczej rodzinie. Jako małe dziecko jest „kruszynką, z dołkami w pulchnej buzi”, później staje się silny i zwinny.
Już jako dwulatek cechuje się odwagą. Jego przybrana matka jest nim zachwycona: „Jaki mały! Jaki naguśki, jaki odważny i śmiały”. Z wiekiem cecha ta jeszcze się uwydatnia – Mowgli nie boi się stanąć do walki przeciwko wilkom i tygrysowi.
Chłopiec jest radosny i skory do psot, w których często towarzyszą mu wilczy bracia. Jest bystry i pojętny, szybko uczy się języka zwierząt. Niedźwiedź Baloo pomaga mu poznać i zrozumieć prawa rządzące w dżungli. W trudnych sytuacjach Mowgli potrafi zachować przytomność umysłu (np. w czasie porwania przez małpy). Spryt pozwala mu pokonać odwiecznego i silniejszego wroga, tygrysa.
Mowgli kocha swoją rodzinę i przyjaciół, potrafi okazywać wdzięczność (pomaga Akeli). Pamięta to, co dobre – „Zawsze będę pamiętał, iż kocham ciebie i wszystkich, którzy żyją w naszej jaskini” – i potrafi wybaczać wyrządzone mu krzywdy.
Dorastając i poznając ludzi, staje się bardzo samotny. Nie pasuje ani do stada wilków, ani do ludzkiej gromady.