Streszczenie
Narratorem opowiadania Fiodora Dostojewskiego jest mężczyzna, wdowiec, czuwający przy zwłokach swojej żony i przedstawiający czytelnikowi historię ich małżeństwa. Snuje rozważania na temat jego porażek – związek ten nie był bowiem zbyt udany, a kobieta zmarła w wyniku popełnienia samobójstwa. Dowiadujemy się, że mężczyzna poznał ją podczas wizyty w lombardzie, gdzie kobieta zastawiała rodzinne pamiątki, a on pracował jako sprzedawca. Od razu przyciągnęła go do niej jej delikatność i subtelność obycia. W tym czasie kobieta była właściwie szesnastoletnią dziewczyną, a on miał czterdzieści jeden lat. Wkrótce postanowił poślubić ukochaną. Po zawarciu związku małżeńskiego bohater zamienił się w tyrana – oczekiwał od żony całkowitego posłuszeństwa i podporządkowania się jego stylowi życia. Spontaniczność dziewczyny, tak charakterystyczna dla młodego wieku, została zatem stłamszona, a ona sama czuła się skrzywdzona i nieszczęśliwa. Takie zachowanie męża było w pewnym sensie uzasadnione jego wojskową przeszłością. Małżonkowie właściwie ze sobą nie rozmawiają, a milczenie i brak bliskości przyczynia się do poważnej choroby nastolatki. Dopiero podczas jej długiej rekonwalescencji