Informacje wstępne
Panegiryk to utwór, który w jawny i dosadny sposób (często wręcz przesadny) sławi jakąś osobę, czyn lub wydarzenie. Gatunek ten narodził się w starożytnej Grecji, gdzie dzieła tego typu często były wygłaszane w czasie pogrzebów wybitnych jednostek. Panegiryczny charakter mogą mieć różnego rodzaju utwory: ody, elegie (pogrzebowe), listy, przemówienia itd.
„Kronika polska” Galla Anonima powstawała w latach 1112-1116. Dzieło to doskonale zachowało się do dzisiejszych czasów (aż w trzech rękopisach, chociaż żaden z nich nie jest oryginałem), lecz nadal niewiele wiadomo o jego autorze. Najnowsze badania wysuwają tezę, że był on zakonnikiem pochodzącym z Wenecji. Do Polski trafił przez Węgry, gdzie najpewniej pełnił posługę w klasztorze w miejscowości Samogyvar. W kraju tym miał także poznać księcia Bolesława Krzywoustego, gdyż sam pisał, że uczestniczył w jego spotkaniu z Kolomanem Uczonym (królem Węgier).
Geneza „Kroniki polskiej” nie jest do końca jasna, ale niemal pewny jest fakt, iż Gall Anonim stworzył ją zamówienie. Sam autor wielokrotnie wspomina, że dzieło tworzy dla zarobku, co może wskazywać na to, że jego powstanie było zaplanowane przez ludzi kierujących