Chór
Składa się ze starców tebańskich. Podobnie jak w innych starożytnych dramatach, chór starców (lub: mędrców) spełnia rolę swoistego komentatora obserwowanych wydarzeń. Członkowie chóru przeżywają dramaty bohaterów razem z widzami spektaklu, przypominają o boskich prawach i opinii prostego ludu.
Eurydyka
Żona Kreona, matka Hajmona. W dramacie pojawia się na krótko po otrzymaniu informacji o samobójczej śmierci syna. Zrozpaczona matka nie potrafi pogodzić się ze stratą Hajmona. Podobnie jak syn, a wcześniej – jego narzeczona, popełnia samobójstwo. Tragiczna śmierć Eurydyki jest dopełnieniem okrutnej przepowiedni przekazanej Kreonowi przez wróżbitę Tyrezjasza.
Hajmon
Syn Kreona i Eurydyki, narzeczony Antygony. Młody, prawy mężczyzna dzielnie broniący racji ukochanej. Hajmon, podobnie jak główni bohaterowie dramatu, staje przed trudnym wyborem. Musi wybrać pomiędzy posłuszeństwem i miłością do ojca a miłością i wartościami, o które walczy jego narzeczona. Bohater stara się załagodzić spór pomiędzy Antygoną i Kreonem. Przedstawia ojcu rozsądne argumenty za uwolnieniem skazanej. Nie jest jednak w stanie złagodzić gniewu Kreona. Zrozpaczony, decyduje się podzielić los ukochanej.
Ismena
Młodsza siostra Antygony, córka Edypa. Wrażliwa, delikatna i bojaźliwa, początkowo odmawia pomocy siostrze. W głębi serca popiera jej racje, ale nie chce wystąpić przeciwko Kreonowi. Obawia się jego gniewu i surowej kary. W obliczu możliwej śmierci siostry, postanawia jednak stanąć po jej stronie. Chce wziąć na siebie część jej win. Antygona stanowczo odmawia, widząc jej wahanie. Wątpliwości i strach Ismeny jest też widoczny dla Kreona, dlatego król ostatecznie postanawia ukarać tylko jedną z sióstr.
Tyrezjasz
Ślepy tebański mędrzec i wróżbita (według jednego z mitów bogowie odebrali mu wzrok, ale podarowali za to umiejętność „widzenia” przyszłości), w przeszłości wyjawia Edypowi prawdę o śmierci jego ojca. Tym razem przybywa na dwór króla, by przestrzec go przed skutkami pochopnych decyzji. Tyrezjasz ma „wgląd” w zamysły bogów. Wyjaśnia Kreonowi, że naruszenie boskiego porządku (hańbienie zwłok i grzebanie żywych) może ściągnąć na niego klątwę (podobnie jak w przypadku Edypa). Władca lekceważy przestrogi starca i ponosi surową karę.