Franciszkanizm to ruch religijno-filozoficzny, który został zapoczątkowany w średniowieczu w XIII w. przez św. Franciszka z Asyżu.
Wiara i Bóg według franciszkanizmu – chrystocentryzm
Franciszkanizm zerwał z dominującym w średniowieczu obrazem Boga-surowego Sędziego. Święty Franciszek koncentrował się raczej na pokazaniu Go jako sprawcy dobra istniejącego na świecie. Pragnął, by ludzie widzieli w Stwórcy świata nieskończone Miłość i Dobro. Ucieleśnieniem tych wartości był Syn Boży – Jezus – który we franciszkanizmie uważany był za najpełniejszy wzór do naśladowania.
Taki sposób postrzegania Zbawiciela nazywany jest chrystocentryzmem. Duchowość franciszkańska odznacza się także bardzo silnym kultem Matki Boskiej, co wynika właśnie z chrystocentrycznego charakteru tego ruchu; wszak to Maryja urodziła Jezusa.
Człowiek we franciszkanizmie
 |
| Giotto di Bondone „Kazanie do ptaków” (1297-1300) |
Franciszkanizm był swoistym „powiewem świeżości”, jeśli chodzi o sposób postrzegania człowieka i jego życia. Słowem kluczem niezbędnym do zrozumienia tej przemiany jest afirmacja, czyli – akceptacja, uznanie. Święty Franciszek nie negował średniowiecznej ascezy, lecz zalecał praktykowanie jej z umiarem, gdyż świat – jako dar od Boga – należy doceniać