Geneza
Powieść Agaty Christie ukazała się po raz pierwszy w 1939 roku pod tytułem Dziesięciu murzynków. Jeszcze kilka kolejnych wydań nosiło ten tytuł, aż do roku 1979. Wydania amerykańskie zmieniły go w 1940 roku. W Polsce książkę wydano w 1969 roku w wydawnictwie Iskry.
Gatunek i styl
Jak przystało na Agatę Christie – powieść I nie było już nikogo należy do utworów detektywistycznych. W większości książek jej autorstwa, również w tej, rozwiązanie zagadek pojawia się nagle i w niespodziewanych okolicznościach. Zgodnie z charakterystyką gatunku powieść utrzymuje czytelnika w niepewności aż do samego końca fabuły. Po drodze pojawiają się jedynie niewielkie wskazówki i podejrzenia, ale także pytania bez odpowiedzi.
Problematyka
Autorka poruszyła w utworze kwestie takie jak strach i przeczucie zbliżającej się śmierci. Wszyscy goście przybyli na wyspę wiedzą, że w niedługim czasie zostaną zamordowani, a ich bezsilność polega na tym, że w żaden sposób nie mogą temu zapobiec. Ważnym wątkiem jest także sprawiedliwość i zasady jej wymierzania – w końcu dokonuje tego człowiek, który sam jest winien czyjejś śmierci. Ofiary sędziego zostały wybrane według klucza kary, którą mają otrzymać w zamian za swoje złe uczynki.
Symbolika wyspy
Nie bez znaczenia pozostaje wybór miejsca, w którym rozgrywają się makabryczne wydarzenia – wyspa, ze swojej natury miejsce wyludnione, odizolowane od reszty świata, powoduje w człowieku pouczcie niepewności, samotności i zagrożenia. To z kolei przyczynia się zazwyczaj do popadania w skrajne, często nienaturalne zachowania – tak też dzieje się w przypadku gości pana Owena. Bohaterowie świadomi, że w każdej chwili mogą zginąć, zaczynają zachowywać się irracjonalnie.