W 1767 roku Korona Brytyjska wprowadziła w swoich koloniach cła na herbatę i niektóre inne towary. Koloniści twierdzili, że skoro nie mają swego przedstawicielstwa w brytyjskim parlamencie, to nie muszą podlegać decyzjom o podatkach i cłach, które się w nim podejmuje. Z tego powodu rozpoczął się bojkot angielskich towarów przywożonych do Ameryki.
16 grudnia 1773 roku w porcie w Bostonie cumowały trzy statki należące do Korony Brytyjskiej ("Dartmouth", "Eleanor" i "Beaver"), które zawierały chińską herbatę. Przed jej rozładunkiem grupa członków organizacji patriotycznej Synowie Wolności, kierowanej przez Samuela Adamsa, którzy w przebraniu Indian wdarli się na statki i wyrzuciło cały ładunek herbaty do wody, niszcząc go tym samym. Wydarzenie to, zwane bostońskim piciem herbaty, było przyczyną dalszych poczynań kolonistów, które doprowadziły do tak zwanej rewolucji amerykańskiej.
W 1774 roku zwołano do Filadelfii zjazd przedstawicieli kolonii – Kongres Kontynentalny, który miał być manifestacją ich jedności. Warto wspomnieć, że na tym etapie nie myślano jeszcze o walce o niepodległość, lecz tylko o ochronie własnych interesów.
W maju 1775 roku zwołano Drugi Kongres Kontynentalny, na którym powierzono dowództwo, powołanej wcześniej policji obywatelskiej, George'owi Washingtonowi. Podjął on decyzję o ataku brytyjskiego Quebecku w Kanadzie, by zmusić na tamtejszych kolonistach współdziałanie przeciwko metropolii. Spowodowało to, podjęcie decyzji o zbrojnym rozprawieniu się ze zbuntowanymi koloniami przez Wielką Brytanię.
Rozpętanie wojny z Anglią był czynnikiem, który zadecydował o ogłoszeniu niepodległości przez kolejne kolonie, które odtąd miały nazywać się stanami. Ich przedstawiciele opracowali Deklarację Niepodległości, którą uchwalono 4 lipca 1776 roku. Dała ona początek późniejszej konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.
Deklaracja Niepodległości była ostatecznym czynnikiem w wybuchu wojny amerykańsko-angielskiej. Po stronie brytyjskiej walczyły w dużej mierze zaciężne oddziały niemieckie, natomiast po stronie amerykańskiej, poza armią obywatelską, walczyła też cała rzesza ochotników, którzy utożsamiali się z amerykańską walką o niepodległość. Wśród nich odznaczyli się również Polacy, tacy, jak Tadeusz Kościuszko (1746-1817), czy Kazimierz Pułaski (1745-1779).
Po pierwszych sukcesach Amerykanów, po ich stronie opowiedziała się Francja, której korpusy posiłkowe pomogły im odnieść zwycięstwo.
3.09.1783 roku podpisano traktat paryski, w którym Korona Brytyjska i Stany Zjednoczone zawarły pokój. W nim też Wielka Brytania uznała niepodległość byłych kolonii oraz oddawała im tereny pomiędzy Appalachami a Missisipi.
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych - przebieg
Polecamy również:
-
13 kolonii angielskich - przyczyny buntu, opis
W XVII wieku Imperium Brytyjskie włączyło się do wyścigu kolonialnego, będąc jednym z najbardziej aktywnych kolonizatorów Ameryki Północnej. W wyniku zarówno misji eksploratorów i odkrywców, jak również zwycięskiego wyniku wojen w konfliktach kolonialnych z innymi potęgami... Więcej »
-
Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych - czym była, postanowienia, historia
ozpętanie wojny z Anglią był czynnikiem, który zadecydował o ogłoszeniu niepodległości przez kolejne kolonie, które odtąd miały nazywać się stanami. Ich przedstawiciele, między innymi Thomas Jefferson (1743-1826), opracowali Deklarację Niepodległości, którą uchwalono 4 lipca 1776 roku. Dała ona... Więcej »
-
Udział Polaków w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych - opis, ocena
Tuż po wybuchu w trzynastu koloniach angielskich w Ameryce Północnej buntu przeciwko władzy metropolii działaniami powstańców zainteresowała się cała Europa. Ich walka spotkała się z życzliwym zainteresowaniem wielu tradycyjnych przeciwników Wielkiej Brytanii, którzy widzieli w tym... Więcej »