W starożytnej Mezopotamii wraz ze wzrostem potęgi poszczególnych ośrodków władzy (państw – miast), dochodziło do coraz bardziej zaciekłych walk pomiędzy wszystkimi społecznościami. Ostatecznie zwycięzcą został król Babilonu – Hammurabi (ok. 1792 - 1750 p.n.e.).
Hammurabi - osiągnięcia
Jako pierwszy, podczas swoich rządów trwających 43 lata, zjednoczył całą Mezopotamie. Prowadził liczne zwycięskie wojny, rozszerzając granice Babilonii (opanował miasta sumeryjskie Isin, Uruk, Ur, podporządkował sobie Larsę, rządzoną przez Elam, walcząc z Mari, Asyrią i Esznuną). Podporządkowane miasta rozbudowywał i przyczyniał się do zwiększenia ich obronności, np. poprzez budowę murów. Scentralizował nie tylko ośrodek władzy, który znajdował się w Babilonie, ale również religie - najważniejszym bóstwem miał być od tej pory bóg Marduk (ku jego czci postawiono najwięcej świątyń). Jednak zasłynął przed wszystkim z kodyfikacji prawa, wprowadzając tzw. kodeks Hammurabiego. Nie był to pierwsze spisane prawo, jednak najlepiej zachowane i odwzorowujący strukturę społeczną starożytnego Babilonu pod panowaniem Hammurabiego. Został spisany w XVIII w. p.n.e., odnaleziony w 1902 roku w Suzie (dzisiejszy Iran) przez francuskiego archeologa Gustave Jéquiera. Ma on formę słupa z wypisanymi kolejno prawami. W górnej części przedstawiono Hammurabiego, klęczącego przed bogiem słońca - Szamaszem, który siedzi na tronie. Wskazane zostało w ten sposób, że jego władza pochodzi od najwyższego bóstwa i jest przez to nienaruszalna.
Powstanie scentralizowanego państwa, stworzenie jednolitego obszaru gospodarczego ożywiło gospodarkę babilońską. Obok wielkiej własności ziemskiej istniała własność królewska, z której różne parcele przeznaczone były dla pracowników administracji królewskiej, a część wydzierżawiana była chłopom. W zamian za ziemie chłopi po pierwsze musieli płacić daninę, bądź też odrobić swoje zobowiązanie poprzez służbę wojskową.
Pomimo wielkiej władzy, jaką zdobył Hammurabi, z biegiem czasu część podporządkowanych terenów zaczęła się usamodzielniać. Na początku była to Asyria, a następnie południowa Babilonia. Dodatkowo, państwo króla Babilonu było narażone na ciągłe najazdy obcych ludów. Wyprawa, którą podjął król państwa Hetytów, ostatecznie zniszczyła państwo Babilonu.