W II połowie XVII w. rządy w Turcji znalazły się w rękach wielkich wezyrów z rodu Koprulu. Ci ostatni dążyli do podniesienia międzynarodowego znaczenia Turcji oraz zapełnienia skarbu na drodze zaborczych wojen. W swoich działaniach chcieli poszerzenia terytorium Turcji o południowo – wschodnie ziemie Rzeczypospolitej – osłabionej na skutek wojen domowych oraz konfliktów zbrojnych ze Szwecją oraz Rosją.
Dodatkowo – do przyczyn wybuchu kolejnej wojny polsko – tureckiej, dochodziło zwycięstwo Turcji nad Wenecją w roku 1679, które uwolniło znaczne siły wojskowe – mogły zostać wykorzystane przeciwko stronie polskiej. Poza tym Turcja dążyła do podbicia Europy i rozprzestrzenienia Islamu.
W pierwszym etapie wojny, w roku 1672 główne siły tureckie ruszyły na Polskę – był to początek trzydziestoletniego okresu walk. W pierwszym roku wojny strona turecka zajęła: Kamieniec Podolski, Podole, Kijowszczyzne oraz Bracławszczyzne.
W roku 1672 zawarto rozejm w Buczaczu. Na jego mocy Turcja uzyskała Podole wraz z twierdzą Kamień Podolski, część Kijowszczyzny, Bracławszczyzne. Ponadto Rzeczpospolita została zobowiązana do płacenia corocznego haraczu. W kolejnym już roku sejm uchwala zwiększone podatki na wojsko. Nastąpiło również zerwanie rozejmu buczackiego i przejście przez hetmana Jana Sobieskiego do działań zaczepnych.
Jan Sobieski w roku 1674 – po śmierci Michała Korybuta Wiśniowieckiego, zostaje wybrany nowym królem Polski. W kolejnym roku zawarto tajny układ w Jaworowie z Francją oraz Szwajcarią przeciwko Brandenburgii. Układ ten miał ostatecznie zakończyć konflikt polsko – turecki. W roku 1676 zostaje natomiast zawarty traktat rozejmowy w Żórawnie. Wówczas Turcja, której przypadły Podole z Kamieńcem oraz Bracławszczyzna, zrezygnowała z haraczu. Natomiast reszta utraconych ziem wróciła do Rzeczpospolitej.
Drugi etap wojny polsko – tureckiej rozpoczął się w roku 1683. Wówczas to nastąpiło zerwanie traktatu z Francją i jednocześnie zawarcie sojuszu z Habsburgami. W tym samym roku ma miejsce odsiecz Wiednia – wielkie zwycięstwo Jana III Sobieskiego nad Karą Mustafą. Po tym zwycięstwie głównym celem króla polskiego stało się opanowanie Mołdawii oraz zdobycie wpływów na Węgrzech.
Ostateczny pokój z Turcją zawarto w Karłowicach w roku 1699. Na jego mocy do Rzeczpospolitej powróciło Podole, Kamieniec oraz Ukraina Prawobrzeżna. Traktat ten oznaczał ostateczne zakończenie konfliktów polsko – tureckich. Był to również początek współpracy obu narodów wspólnie zagrożonych przez rosnącą potęgę Rosji.