Karta Narodów Zjednoczonych bywa również nazywana Konstytucją ONZ, bowiem jest to umowa międzynarodowa, podpisana 26 czerwca 1945 roku w San Francisco przez 50 państw członkowskich, która ustanawiała Organizację Narodów Zjednoczonych i regulowała jej ustrój.
Wszystkie państwa, które złożyły podpis pod dokumentem, zobowiązały się do respektowania jej zapisów.
Karta stała się podstawą uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka, mimo że bezpośrednio nie ma w niej zapisu, w którym wymienione byłyby podstawowe prawa człowieka. W dokumencie kilkakrotnie wspomina się o potrzebie przestrzegania i popierania praw i wolności człowieka, podkreślono także, iż - żeby odpowiednio chronić prawa człowieka - należy zagwarantować zasadę równości ludzi, dążyć do poprawy jakości życia i nieustannego postępu społecznego.
Karta zwróciła przede wszystkim uwagę na potrzebę prawnego uregulowania kwestii praw człowieka.