Karta Narodów Zjednoczonych jest podstawą prawną działania największej organizacji międzynarodowej świata – Organizacji Narodów Zjednoczonych. Została ona podpisana 26 czerwca 1945 r. w San Francisco.
Karta obejmuje 111 artykułów, które wskazują zasady cele i zasady działania ONZ, obejmują kwestie członkostwa, główne organy Organizacji, a także ich kompetencje, kwestie związane z ewentualnymi sankcjami itp.
Ciekawe jest, iż sygnatariusze Karty zdecydowali się na wykorzystanie nazwy „Karta” - wynika to z faktu, iż w języku angielskim pojęcie tym określa się akty prawne o szczególnym znaczeniu.
Karta Narodów Zjednoczonych jest tak ważnym dokumentem, że została ona sporządzona w pięciu językach (każdy tłumaczony na nie tekst Karty jest autentyczny): francuskim, rosyjskim hiszpańskim, angielskim i chińskim. Przepisy zawarte w karcie są traktowane jako nadrzędne wobec przepisów wewnętrznych państw członkowskich ONZ.
Warto zaznaczyć, że wprowadzanie jakichkolwiek zmian do Karty jest znacznie utrudnione, natomiast możliwe jest wprowadzanie poprawek (następuje to w drodze uchwały Zgromadzenia Ogólnego większością 2/3 głosów – wśród tych głosów muszą się znaleźć wszyscy członkowie Rady Bezpieczeństwa ONZ, następnie konieczna jest ratyfikacja takiej uchwały). W związku z dość wymagającą procedurą wprowadzania poprawek są one wnoszone dość rzadko (np. w 1963 r. zwiększono liczbę uczestników Rady Bezpieczeństwa, a dwie kolejne poprawki uchwalono w 1965 i 1968 r.)