Kwestia praw człowieka została podniesiona na forum międzynarodowym po II wojnie światowej. Rządzący uznali, że jedynym skutecznym sposobem zapobiegania łamaniu praw człowieka, na taką skalę jak miało to miejsce podczas minionej wojny, jest ustanowienie międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka, który będzie opierał się na solidnych podstawach prawnych. Dlatego też uznano potrzebę stworzenia aktów normatywnych, które zobowiązywałyby znaczną część państw do respektowania i ochrony praw ludzkich.
W związku z tym kolejne dziesięciolecia przyniosły szereg dokumentów, które miały spełniać to zadanie.
Obecnie podstawę prawną do ochrony praw człowieka stanowią następujące dokumenty:
- Karta Narodów Zjednoczonych z 1945 roku,
- Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela z 1948 roku,
- Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych (MPPOiP) z 1966 roku,
- Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Socjalnych i Kulturalnych (1966),
- szczegółowe akty: Konwencja o Prawach Politycznych Kobiet z 1951 roku, Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975 roku, Protokół Dodatkowy do Konwencji w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet z 10 grudnia 1999 roku, Konwencja Dotycząca Statusu Uchodźców z 1951 roku, Konwencja w Sprawie Zakazu Stosowania Tortur oraz Innego Okrutnego, Nieludzkiego lub Poniżającego Traktowania oraz Karania z 10 grudnia 1984 roku, Konwencja Praw Dziecka, Międzynarodowa Konwencja w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej z 7 marca 1996 roku i inne.