Prezbiterium (gr. presbyteros – starszy; pierwotna nazwa przewodniczącego gminy chrześcijańskiej) to przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa oraz służby liturgicznej. W obrębie tej przestrzeni znajduje się ołtarz główny, ambona, stalle, czasami również tron biskupi (w katedrach) oraz tabernakulum.
Przed Soborem Watykańskim II prezbiterium było zawsze skierowane na wschód i zamknięte apsydą lub prostą ścianą. Współcześnie według norm liturgicznych powinno być one wyodrębnione z wnętrza kościoła przez podwyższenie albo przez odmienną formę i wystrój. Często oddziela się je również balustradą (tzw. balaskami) bądź łukiem tęczowym.
Prezbiterium powinno być takich rozmiarów, aby kapłan swobodnie mógł w jego obrębie celebrować Eucharystię i zapewnić jej widoczność z każdego miejsca w kościele.
W architekturze zakonnej prezbiterium bywa nazywane chórem.