na tzw. Mszę św. rezurekcyjną (łac. resurrectio oznacza „zmartwychwstanie”). Czytania w trakcie Liturgii Słowa przedstawiają świadectwo św. Piotra o zmartwychwstaniu Chrystusa (Dz 10, 34; 37-43), wezwanie do wierności „temu, co w górze” (Kol 3, 1-4) oraz relację o przybyciu kobiet i Apostołów do pustego grobu (J 20, 1-9). Dalej Msza święta przebiega według stałego porządku.
Od Niedzieli Zmartwychwstania do Uroczystości Wniebowstąpienia w kościele wystawiana jest figura Chrystusa z chorągwią w ręku – jest to symbol Jego zwycięstwa. Obok figury na ołtarzu stawia się również krzyż z czerwoną stułą, czyli znak Chrystusa Kapłana. Innymi symbolami Zmartwychwstałego Jezusa są baranek wielkanocny (Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata – J 1,29) oraz paschał, zapalany w czasie liturgii Mszy św. przez cały okres Wielkanocy (Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia – J,8).
W Polsce tradycyjnie po Mszy św.. rodziny wracają do swoich domów, aby zasiąść wspólnie do stołu i spożyć tzw. śniadanie wielkanocne, czyli to, co zostało dzień wcześniej poświęcone. Temu zwyczajowi towarzyszy także składanie życzeń i dzielenie się święconką.
Od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego przez 8 kolejnych dni trwa oktawa uroczystości Zmartwychwstania. Oznacza to, że w tym czasie bez przerwy w liturgii powtarza się tę samą prawdę, że Chrystus Zmartwychwstał. Ostatnim dniem oktawy jest II Niedziela Wielkanocna, czyli święto Miłosierdzia Bożego. Dni oktawy mają rangę uroczystości Pańskich.
W Polsce Niedziela Zmartwychwstania i następujący po niej poniedziałek (tzw. Poniedziałek wielkanocny) są dniami wolnymi od pracy.