Polski, pod przewodnictwem kardynała Augusta Hlonda, na Jasnej Górze odnowił akt poświęcenia się i oddania Bożej Matce oraz powtórzył śluby lwowskie. Rok później, 8 września, również na Jasnej Górze, doszło do aktu poświęcenia całego narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi. 26 sierpnia 1956 roku, w ramach przygotowań do tysięcznej rocznicy chrztu Polski, Episkopat ponownie odnowił śluby. Z kolei 5 maja 1957 r. wszystkie diecezje i parafie oddały się pod opiekę Maryi. W 1962 r. Jan XXIII ogłosił Maryję główną patronką Polski i Opiekunką naszego narodu.
Maryi od początku istnienia państwa polskiego oddawano wyjątkową cześć. Już pierwszy król Polski, Bolesław Chrobry, miał wystawić w Sandomierzu kościół pod wezwaniem Matki Bożej. Obecnie w wielu polskich miastach istnieją tzw. kościoły mariackie, czyli poświęcone w sposób szczególny Maryi. Polskim zwyczajem jest również odprawianie rorat w Adwencie, czyli porannych Mszy Świętych ku czci Najświętszej Maryi Panny. Maryja była także Patronką polskiego rycerstwa, czego dowodem jest m.in. znaleziony na palcu hetmana Stanisława Żółkiewskiego pierścień z napisem: Mancipium Mariae (własność Maryi). Bardzo często zdobiono również kamienice