Jeden ze stylów literackich występujący najczęściej w literaturze pięknej. Występują w nim środki językowe, odpowiadające akurat panującej epoce takie jak: onomatopeja, metafory, epitety, porównania, rym i rytm).
Styl artystyczny nie należy do stylów funkcjonalnych, nie jest wykorzystywany w codziennej komunikacji.
Cechy
W tekstach pisanych w stylu artystycznym:
- występuje wiele różnych form literackich i stylów
- przeważają obrazowe środki wyrazu
- słownictwo jest niezwykle bogate
- występują elementy innych stylów językowych
- wykorzystywane są następujące środki językowe: frazeologia, słownictwo gwarowe, regionalizmy, słownictwo potoczne i środowiskowe, neologizmy, archaizmy, orientalizmy, składniki stylu urzędowego.
Charakterystyka
Styl artystyczny jest tak bogaty i różnorodny w formy wyrazu, ponieważ ma za zadanie przekazanie odbiorcy informacji o świecie bohaterów tekstu oraz wywołanie wrażeń estetycznych. Styl ten jest silnie zindywidualizowany, zawierający liczne figury stylistyczne i oryginalne. Wykorzystywane są środki uplastyczniające przedstawiany obraz.
Bywa, że dany styl artystyczny jest rozpoznawalny dla konkretnego twórcy, dzięki stałemu zestawowi wykorzystywanych środków (np. Norwida, Mickiewicza czy Witkacego). Niektóre figury zarezerwowane są dla określonej poetyki lub gatunku.
W stylu artystycznym często wykorzystuje się symbole (nakierowanie myśli odbiorcy na konkretny przekaz poprzez wybrane postaci, przedmioty, elementy świata przedstawionego – istotą symbolu jest wieloznaczność znaku, treści sugerowanych przez autora w obrazie poetyckim) oraz alegorie (z pomocą opisów i konkretnych obrazów przedstawia metaforyczną treść).