Sonet II (Na one słowa Jobowe „Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc.”) - treść wiersza

Z wstydem poczęty człowiek, urodzony 
Z boleścią, krótko tu na świecie żywie, 
I to odmiennie, nędznie, bojaźliwie, 
Ginie, od Słońca jak cień opuszczony.

I od takiego (Boże nieskończony, 
W sobie chwalebnie i w sobie szczęśliwie
Sam przez się żyjąc) żądasz jakmiarz chciwie
Być miłowany i chcesz być chwalony!

Dziwne są twego miłosierdzia sprawy –
Tym się Cherubim (przepaść zrozumności) 
Dziwi zdumiały i stąd pała prawy 
Płomień, Serafim, w szczęśliwej miłości.

O Święty Panie, daj, niech i my mamy 
To, co mieć każesz, i tobie oddamy.

Polecamy również:

Komentarze (0)
Wynik działania 3 + 5 =
Ostatnio komentowane
Ok
anonim • 2025-10-19 16:19:41
w 1984 roku??))
anonim • 2025-10-07 14:30:35
e
anonim • 2025-10-04 17:00:58
tekst bardzo przydatny
anonim • 2025-09-29 16:38:47
BARDZO MI TO POMOGŁO NA ZADANIE Z HISTORI
anonim • 2025-09-16 18:04:43