Paweł Zuchniewicz nazywany jest „specjalistą” od życia Karola Wojtyły. Książka „Wujek Karol. Kapłańskie lata Papieża” to niejako kontynuacja rozbudowanego życiorysu Jana Pawła II. Poprzedziła ją książka o młodości zatytułowana: „Lolek. Młode lata Papieża”. Obie części opowiadają o życiu Karola Wojtyły w sposób zbeletryzowany, ale silnie oparty na faktach.
Pisarz wiele czasu poświęcił analizie dokumentów i relacjom świadków, by jak najwierniej i najpełniej oddać okres sprzed pontyfikatu Jana Pawła II. W posłowiu pisze, że praca nad książką była da niego:
(…) wielką przygodą, a przede wszystkim możliwością obcowania z człowiekiem, który okazał się wielkim Papieżem także dlatego, że potrafił na każdym etapie swojego życia korzystać z doświadczeń, które przynosiły mu kolejne dni (…).
„Wujek Karol. Kapłańskie lata Papieża” obejmuje 12 lat z życia Karola Wojtyły: od czasu podróży do Rzymu w 1946 roku do decyzji o wyjeździe na sobór powszechny (ten rozpocznie się dopiero w 1962 r.).
Książka ma charakter biografii, ale napisana jest w sposób przystępny, ciekawy, oddający nie tylko fakty z życia bohatera, ale też jego osobowość, charyzmę, wpływ na innych. Autor stara się ukazać swojego bohatera w sposób bezpośredni, bez aureoli świętości, jako wyjątkowego człowieka, ale jednocześnie kogoś bardzo bliskiego nam wszystkim.
Główny wątek fabularny przeplatany jest dyskusjami na tematy historyczne i światopoglądowe, obrazujące ówczesną sytuację Polski i jej miejsce na arenie międzynarodowej, a także rolę Kościoła. Zuchniewicz przywołuje też zdarzenia, opowieści, anegdoty, które wpłynęły na osobowość przyszłego papieża – stąd liczne historie z życia świętych i legendy związane z ważnymi miejscami w Rzymie.