Karol
Jest polskim naukowcem, pracującym w Hamburgu. To raczej starszy mężczyzna, który pamięta okres wojny i trudne przeżycia z nim związane. W przyczyn politycznych wyemigrował do Niemiec w 1968 roku. Wciąż powracają do niego wspomnienia, dotyczące śmierci jego bliskich (zginęli z rąk ukraińskich oprawców). W momencie rozpoczęcia akcji książki Karol dowiaduje się, że cierpi na chorobę nowotworową i zostało mu zaledwie kilka tygodni życia. To z tego powodu decyduje się na ostatnią w życiu podróż, do Włoch. Wyznaczał trasę wędrówki według miejsc, które już znał i lubił, zatrzymywał się w ulubionych hotelach. Szukał we Włoszech m.in. śladów jednostki wojskowej złożonej z obywateli Ukrainy, która eksterminowała Polaków. Ze względu na traumatyczne przeżycia wojenne oraz świadomość choroby mężczyzna próbuje zapomnieć o przeszłości, uciec od niej. W powieści Odojewskiego znajduje się wiele wypowiedzi Karola, dotyczących również natury jego rodaków oraz współczesnej mu, polityczno-społecznej, sytuacji w Polsce. Zdradza, że tęskni za ojczyzną, ale nie potrafi do niej wrócić. Nie potrafił zorientować się gdzie leży prawda jego narodu, a gdzie fałsz. Z powodu tych zaburzeń czuł się w Polsce obco. Według Karola Polska to kraj, który dał się „ześwinić i upokorzyć”. Pomimo tego, że podczas wyjazdu do Włoch, próbuje wyzwolić swój umysł i pamięć, pod wpływem poznanej Oksany zmuszony jest do ponownego spotkania z przeszłością.
Oksana
Druga obok Karola centralna postać powieści – młoda, siedemnastoletnia obywatelka Ukrainy, przebywająca we Włoszech, gdzie poznaje starszego podróżnika i naukowca. Jest córką emigrantów powojennych, mieszkającą na terenie Ameryki (w Kanadzie). W wieku ośmiu lat dowiedziała się, że je rodzice byli uczestnikami pogromu Polaków. Oksana jest pełna energii i chęci do odkrywania przeszłości. Świadomie zmierza do konfrontacji z zamierzchłymi czasami, również bolesnym okresem wojny, ponieważ pragnie wyzwolenia z traumy. Wspomnienia o zbrodniczej działalności ojca i jego towarzyszy mają jej pomóc w oczyszczeniu się z rodzinnego piętna. Między nią a Karolem wywiązuje się uczucie, które, ze względu na różnice pokoleniowe i narodowościowe, jest dla nich samym nie lada wyzwaniem. Bohaterowie zdają sobie sprawę, że mają na swoje uczucie niewiele czasu (choroba Karola oraz rodzina Oksany), ale chcą ten okres spędzić jak najintensywniej, Przeszkodą dla nich nie są bynajmniej te prozaiczne powody, ale właśnie historia, nienawiść dzieląca naród polski i ukraiński, pamięć zadawanych i odczuwanych krzywd.