Władysław Grabski - biografia, zasługi

Władysław Grabski urodził się 7.07.1874 roku w Borowie, na terytorium Imperium Rosyjskiego. Pochodził z bardzo starej, szanowanej i zamożnej rodziny szlacheckiej, co zapewne mocno wpłynęło na jego ścieżkę kariery, jak również poglądy polityczne.  Podstawowe nauki pobierał w Warszawie, później jednak mógł sobie pozwolić na naukę za granicą, między innymi w Paryżu i w uniwerystetach niemieckich. Do kraju powrócił dopiero w roku 1897. Wtedy też zaczął wykorzystywać rodzinny majątek, inwestując go w przeróżne interesy, między innymi w rozwój przemysłu i produkcji na wsi.

Mimo przejściowych szykan ze strony władzy Grabski zyskał opinię solidnego człowieka i filantropa, działającego z pożytkiem dla wsi. Wtedy też był już dosyć mocno związany z ideami narodowymi. W czasie rewolucji w Imperium Rosyjskim 1905 – 1907 był wybierany posłem do Dumy. Funkcję ową pełnił aż do 1912 roku z ramienia endecji.

Po wybuchu I wojny światowej był jednym z najważniejszych członków KNP, jednoznacznie opowiadając się po stronie Rosji. Działał na terenie Królestwa Polskiego i w głębi Rosji, będąc członkiem różnorakich komisji i organizacji propolskich. Po roku 1917 i rewolucjach rosyjskich wrócił na tereny Królestwa Polskiego i został aresztowany przez Niemców. Na wolność wyszedł dopiero  w roku 1918, pod sam koniec wojny.

Już od pierwszych dni istnienia II RP zajmował stanowiska w rządzie, uznawany za autorytet w dziedzinie ekonomii. W latach 1919 – 1920 sprawował funkcję ministra skarbu, potem zaś stanął na czele rządu. 23.08.1920 roku został premierem. Już jednak miesiąc później ustąpił pod naciskiem  władz ze stanowiska i powrócił do funkcji ministra skarbu. Był delegatem polskiego rządu na konferencji w Spa, później zaś w negocjacjach pokojowych z bolszewikami w Rydze.

W latach 1923 – 1925 Grabski ponownie stanął na czele rządu, przeprowadzając w tym czasie szereg reform kluczowych dla polskiej gospodarki. Dzięki zdecydowanym działaniom zatrzymał on galopującą inflację i wprowadził nową walutę, jaką był złoty. Udało mu się również przeprowadzić reformę administracyjną państwa, usprawniajacą zarządzanie terenami po trzech zaborcach. Ostatecznie jednak rząd Grabskiego podał się do dymisji w związku ze skandalami finansowymi w roku 1925.

Po upadku swojego rządu Grabski całkowicie wycofał się z polityki, nie popierając otwarcie ani Piłsudskiego, ani opozycji w stosunku do niego. Poświęcił się całkowicie karierze naukowej, m.in. pracując na SGGW. Nie wyrażał chęci powrotu do władzy. Ostatecznie zmarł w Warszawie 1.03.1938 roku.