Kapłani w strukturze społecznej starożytnego Egiptu, zajmowali miejsce zaraz za Faraonem. Ich wysoka pozycja wynikała bezpośrednio z wielkiego znaczenia, jakie ludność cywilizacji egipskiej (bez znaczenia na zajmowaną pozycje) przywiązywała do religii. Wiara w życie pozagrobowe, szeroko rozbudowany panteon wyższych i niższych bóstw sprawił, że kapłani pełnili role łączników pomiędzy ludem, a bogami. Najważniejsi z kapłanów, stanowili bezpośrednie grono doradców kolejnych faraonów, przez co mieli wpływ nie tylko na kwestie religijne, ale również polityczne. Dzielili się na Kaplanów wyższych i niższych, w tym Faraon sprawował role najwyższego kapłana, zaraz za nim był arcykapłan i dalej kapłani którzy mieli prawo wchodzenia do sanktuarium świątyni.
Ze względu na specyficzny wygląd – wygolona głowa i brwi oraz długi lniany strój (najczęściej biały), kapłanów łatwo można było rozpoznać i odróżnić od reszty. Do ich głównych powinności należała opieka nad świątyniami i obszarami przyległymi (prace na nich zlecano chłopom), nadane im przez faraonów. Było to też ich główne źródło dochodów, łącznie z częścią datków od wiernych. Każdy z Kaplanów posiadał osobną świątynie oraz bóstwo któremu służył. W świątyniach zajmowali się organizacją świąt oraz składaniem ofiar w imieniu dobra ludu egipskiego, odprawianiem rytuałów.
Kapłani stanowili w starożytnym Egipcie swego rodzaju elitę intelektualną. Oprócz oczywistych kwestii teologicznych, które kształtowali, zajmowali się również medycyną - przeprowadzali podstawowe operacje oraz zajmowali się balsamowaniem zwłok. To im prawdopodobnie zawdzięczamy podział roku na dwanaście miesięcy i na trzysta sześćdziesiąt pięć dni. Dbali też o rozwój nauki w państwie, zwłaszcza o matematykę, nauki przyrodnicze oraz astronomię. Odpowiadali też za czas zbiorów – obliczali czas wylewów Nilu oraz kierowali pracami budowlanymi i nawadniającymi.
Ze względu na bardzo wysoką pozycje oraz licznie zgromadzone majątki, dochodziło często do konkurowania między kapłanami, reprezentującymi poszczególne bóstwa i próby umocnienia swoje pozycji. Kapłanów nie obowiązywał celibat, więc funkcja była dziedziczna – jeśli posiadali męskich potomków. Kobiety kapłanki, również występowały w strukturach społecznych Egiptu, służyły jednak tylko świątynią poświęconym bóstwom kobiecym.