Polityka hitlerowska wobec Żydów i innych narodów (m.in. ustawy norymberskie, czystość rasy, koncepcja Aryjczyków i podludzi)

Jednym z kluczowych założeń narodowego socjalizmu było stworzenie „nowych” Niemiec, które miały zostać zbudowane na czysto narodowych, niemieckich filarach. Społeczeństwo miało zostać przemodelowane i oczyszczone z elementów „niepotrzebnych”, za te zaś uważano m.in. Żydów i inne rasy. Za czasów nazizmu triumfy święciła naukowa odmiana rasizmu. Głosiła ona, że rasy ludzkie przedstawiają sobą różną wartość, którą można naukowo zmierzyć i ocenić. Niemcy mieli pochodzić od najczystszej rasy aryjskiej, swoistych „idealnych ludzi”. Z czasem jednakże owa doskonałość miała zostać „splamiona” mieszaniem się z innymi rasami o niższej wartości. Naczelnym celem niemieckiej polityki rasowej miało być „oczyszczenie” niemieckiego narodu i odbudowanie „czystości” rasy.

Za narody o najniższej „wartości” rasizm nazistowski uważał Słowian i przede wszystkim Żydów. Uznawani byli za istoty stojące niżej na drabinie ewolucji – byli oni „podludźmi”. Ich obecność w społeczeństwie była podwójnie niebezpieczna – nie dość że jako osobnicy „gorsi” przyczyniali się do wewnętrznego upadku moralnego cywilizacji, to jeszcze stwarzali ryzyko mieszania się z rasami „lepszymi”. Tymi argumentami niemieccy rasiści usprawiedliwali konieczność usunięcia Żydów i innych ras. Priorytetem miało być tutaj uniknięcie nowego rodzaju przestępstwa - „zhańbienia rasy”, głównie poprzez kontakty intymne z osobami nie-niemieckimi.

Prawną podstawę dla polityki rasowej stanowiły tzw. ustawy norymberskie – ciąg nowych przepisów dotyczących wyłącznie ludności żydowskiej, wydanych w roku 1935.  Miały one zapobiegać „zhańbieniu rasy” i szkodliwości Żydów. Ludności nie-niemieckiej ograniczono prawa konstytucyjne, w praktyce stali się obywatelami drugiej kategorii. Musieli od tego czasu płacić specjalne podatki, być specjalnie znakowani, utrudniano im bądź zakazywano wykonywania wielu zawodów. W praktyce doszło do wykluczenia Żydów ze społeczeństwa. Był to ponury przedsmak kolejnych etapów planu „oczyszczenia Europy”.