Podział Korei na Północną i Południową - przyczyny, konsekwencje

Zakończenie II wojny światowej i wyzwolenie Korei spod wpływu japońskiego nie oznaczało końca zmagań w tym rejonie Azji. Wręcz przeciwnie, tuż po zakończeniu okupacji japońskiej do nowego podziału na kontrolowaną przez komunistów północ i demokratyzujące się południe. Różnice ideologiczne, dodatkowo podsycane przez wielkie mocarstwa pchnęły ostatecznie Koreę do wojny domowej, w którą zaangażowały się również USA, Chiny i pośrednio ZSRR. Konflikt z lat 1950 - 1953 toczył się ze zmiennym szczęściem i doszczętnie zrujnował to terytorium. Ostatecznie jednak śmierć Józefa Stalina w roku 1953 pozwoliła na rozpoczęcie rokowań pokojowych.

Początkowo obie strony konfliktu - komuniści i demokraci - planowali zjednoczenie Korei jako jednego państwa. Kłopot jednak z tym, że żadna z połówek półwyspu nie chciała zrezygnować ze swojego systemu politycznego. Ostatecznie zgodzono się na kompromis, który jednakże rozdzierał państwo na dwa samodzielne byty polityczne. Granicą stała się dawna linia rozgraniczenia po II wojnie światowej, a więc 38 równoleżnik. Już wkrótce stała się ona najpilniej strzeżoną linią graniczną na świecie. Porządku pilnowały siły wysyłane przez ONZ, a stan napięcia na granicy utrzymuje się do dzisiaj.

Podział na dwie Koree doprowadził do umocnienia się rządów komunistycznych na północy i powstania tam ustroju, który w mało zmienionej formie panuje tam do dzisiaj. Było to więc skazanie północnych Koreańczyków na życie w dyktaturze. Zachód nie miał jednak więcej sił, by próbować odbić owe tereny. Paradoksalnie, nieszczęście Północy było powodem szybkiego rozwoju Korei Południowej - jako że stała się ona ważnym partnerem strategicznym, z racji swojego położenia, doszło do szeregu zagranicznych inwestycji w ten kraj, które pozwoliły na szybki rozwój i uprzemysłowienie kraju. Do dzisiaj nie wydaje się, żeby państwa koreańskie mogły połączyć się w najbliższej przyszłości.