Ludwik XIV – Pochodzenie
W okresie panowania Ludwika XIII – po czasie destabilizacji państwa za małoletniego Ludwika III, we Francji doszło do odbudowy silnej władzy państwowej. Sytuacja ta nastąpiła przede wszystkim dzięki działaniom pierwszego ministra – kardynałowi Armandowi du Plessis de Richelieu. Jego polityczną dewizą było „wszystko musi być podporządkowane racji stanu”.
Po śmierci Ludwika XIII władzę jako regentka objęła – Anna Austriaczka, której ministrem i kontynuatorem reform Richelieu był Jules Mazarin. To On właśnie sprawował faktyczną władzę w państwie podczas małoletniości syna Anny Austriaczki oraz króla Ludwika XIII, następcy tronu – Ludwika XIV zwanego również Królem Słońce.
Ludwik XIV urodził się 5 września w roku 1638 w Saint-Germain-en-Laye. Pochodził z dynastii Burbonów i był najdłużej panującym monarchą europejskim – 72 lata. Zmarł w Wersalu w roku 1715, pozostawiając po sobie Francje o scentralizowanej, absolutystycznej władzy królewskiej.
Stąd też wywodzi się jego przydomek – Słońce bądź też Wielki. Obydwa określenia odnosiły się również do faktu, iż sam monarcha lubił się przedstawiać jako najważniejsza i najwyższa osoba w państwie. Poza tym w toku swojego panowania kazał również wybijać monety ze swoją podobizną na tle słońca.
Młody monarcha miał odebrać dobre wykształcenie – znał oprócz języka ojczystego również włoski i łacinę, interesował się matematyką, geografią oraz historią polityczną Europy. Podobno odznaczał się również sporym zamiłowaniem do sporu – w tym w szczególności uprawiał szermierkę. Króla przedstawia się najczęściej jako osobę posiadając kompleks na punkcie swojego wzrostu, dlatego też miał nosić buty z wyższymi obcasami oraz specjalne peruki.
W roku 1660 król Francji ożenił się z córką ówczesnego króla Hiszpanii Filipa IV – Marią Teresą Habsburg. Pomimo, iż z tego związku urodziło się sześcioro dzieci, żadne z nich nie przeżyło Ludwika XIV. W efekcie Król Słońce przekazał tron swojemu prawnukowi Ludwikowi XV. Oprócz swojej żony, Ludwik w toku swojego długoletniego panowania miał utrzymywać kontakty z wieloma kochankami. Z czego mogło urodzić się władcy nawet około 20 potomstwa – większość z nich oficjalnie uznał.
Ludwik XIV – Lata panowania
Po osiągnięciu pełnoletniości Ludwik XIV przejmuje oficjalnie rządy we Francji. W toku swojego panowania, Król Słońce pozbawił znaczenia politycznego arystokracje, a sam otoczył się politykami pochodzącymi z mieszczaństwa. Po śmierci Mazarina przejmuje w pełni ster rządów w państwie.
Monarcha popierał handel oraz rzemiosło, zakładał manufaktury oraz uporządkował finanse. W skutek jego działań ożywiła się francuska gospodarka, wzbogacił się znacząco skarb królewski oraz udało mu się utworzyć silną armię i flotę. W Wersalu za jego rządów powstał pałac – miał symbolizować godność jego majestatu. Jako hojny mecenas pisarzy oraz artystów, przyczynił się znaczącą do rozkwitu francuskiej literatury, sztuki, muzyki i teatru.
Król Słońce ponieważ dążył do podniesienia pozycji Francji na arenie międzynarodowej, angażował się często w konflikty zbrojne na obszarze Europy. W latach 1667 – 1668 walczył z Hiszpanią o Flandrię, a o Holandię w latach 1672 – 1679. Ponad to Ludwik wchodził również w konflikty z papiestwem.
Wszystkie te wydarzenia doprowadziły do powstania koalicji antyfrancuskiej – Ligi Augsburskiej. W skład tej ostatniej wchodziły wówczas: państwa południowo niemieckie, Holandia, Hiszpania, Szwecja oraz Anglia. Pomimo, iż wojny z Ligą nie przyniosły zmian terytorialnych, spowodowały jednak zachwianie gospodarki francuskiej.