Kazimierz Pułaski - biografia, dokonania

Kazimierz Pułaski urodził się 6.03.1745 roku w Warszawie, w średnio zamożnej rodzinie starosty wareckiego. W młodości pobierał nauki  w Warce i w Warszawie, a w roku 1762 został wysłany jako paź na dwór Karola Krystiana Wettyna, księcia kurlandzkiego. Tam uczył się ogłady i obyczajów dworskich.

W czasie konfederacji barskiej Pułaski przyłączył się, podobnie jak spora część jego rodziny, do konfederatów. Prędko awansował do ról dowódczych i prowadził wojnę partyzancką z oddziałami wiernymi królowi i rosyjskimi interwentami. Wsławił się dwiema bitwami obronnymi – 8.03.1769 obroną Okopów Świętej Trójcy, zaś pomiędzy 31.12.1770 a 14.101.1771 obroną Częstochowy. Brał udział w przygotowaniach do zamachu na króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Spowodowało to, że po upadku konfederacji musiał uciekać z kraju pod groźbą kary śmierci przy schwytaniu.

Na emigracji dotarł przez Francję do Ameryki Północnej, gdzie przyłączył się na ochotnika do wojska amerykańskiego. W latach 1777 – 1779 był generałem kawalerii, nazywany jest „ojcem kawalerii amerykańskiej”, ze względu na zaszczepianie w niej doświadczeń z konfederacji barskiej. W roku 1777 uratował od śmierci samego Jerzego Waszyngtona.

W roku 1779 Pułaski uczestniczył wraz z organizowanym przez siebie legionem kawalerii w oblężeniu Savannah. Tam został ciężko ranny i wkrótce zmarł, 11.10.1779 roku.

Pamięć o Pułaskim jest ciągle żywa w amerykańskiej mentalności. Jest on respektowany jako jeden z najzdolniejszych dowódców wojny o niepodległość. Decyzją Kongresu rocznica jego śmierci jest świętem państwowym.