Bitwa o Bunker Hill rozegrała się między żołnierzami brytyjskimi a siłami amerykańskich kolonistów w czasach wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Miała miejsce 16 czerwca 1775 roku w czasie oblężenia Bostonu, które było początkową fazą wojny o niepodległość. Milicjanci z Nowej Anglii otoczyli Boston (kolonia Massachusetts) uniemożliwiając tym samym działanie armii brytyjskiej przebywającej w mieście.
Przygotowania
Siłami amerykańskimi dowodzili trzej oficerowie: pułkownik William Prescot, generał Israel Putman oraz kapitan Richard Gridley - dowódca saperów. Nie potrafili oni dojść do porozumienia, w jaki sposób rozmieścić siły. Postanowiono ostatecznie, że ufortyfikowane zostaną pozycje na wzgórzach Breed’s Hill i Bunker Hill. Zaczęto więc kopać fortyfikacje długie na 50 metrów i 25 metrów szerokie złożone z rowów i walów ziemnych. Na Breed’s Hill miała się znaleźć pierwsza linia umocnień. Wzgórza znajdowały się na Półwyspie Charlestown (dzisiaj część Bostonu), który od Miasta Boston dzieliły rzeki Charles i Mystic. Wokół Półwyspu cumowały okręty brytyjskie próbujące przerwać linię oblężenia miasta.
Początek i przebieg bitwy
Kiedy brytyjskie okręty znajdujące się na rzekach Charles i Mystic, dostrzegły budowę umocnień na wzgórzach, rozpoczęły ostrzeliwanie umacnianych pozycji. Bitwa rozpoczęła sie wcześnie rano. Okręty brytyjskie, które rozpoczęły ostrzał to HMS „Lively“ i HMS „Somerset“. Ostrzał był prowadzony ze wszystkich 128 dział, jakie Brytyjczycy posiadali na swoich okrętach. Nie przyniósł jednak praktycznie żadnego efektu ponieważ działa nie podniosły luf na wysokość odpowiadająca wysokości budowanych umocnień. Pociski zatem nie sięgnęły szczytu wzgórz. Zdecydowano się więc na atak piechoty. sześć godzin trwało zorganizowanie oddziałów, które musiały być przetransportowane na brzeg, skąd mogłyby zacząc szturm na wzgórza. Główny atak miał prowadzić generał William Howe na pozycje frontalne Amerykanów. Brygadier Robert Pigot miał prowadzić lewym skrzydłem atak na amerykańską redutę. Major John Pitcairn z kolei miał prowadzić odwody. Ostatecznie cała armia Brytyjczyków wylądowała na wybrzeżu o godzinie 14.00.
Atak piechoty
Amerykanie dysponowali mniejszymi siłami, domagali się więc od swoich dowódców przysłania posiłków. Otrzymali jednak tylko 200 ludzi (dwa regimenty z New Hampshire).
Oprócz mniejszych sił mieli także problemy z dyscypliną wśród żołnierzy. Wielu z nich domagało się odwrotu. W momencie rozpoczęcia bitwy Amerykanie dysponowali siłami w licznie 1400 żołnierzy a Brytyjczycy, 2600 ludzi.
Brytyjczycy przeprowadzili trzy ataki na pozycje rebeliantów. W pierwszym ataku ponieśli ogromne straty i zostali odparci na linii płotu i reduty. Drugi atak został odparty na linii wału. Był on także nieudany i także okupiony dotkliwymi stratami dla Brytyjczyków. trzeci atak natomiast przyniósł Brytyjczykom sukces z kilku powodów. Amerykanie byli wyczerpani walką, utracili ponadto tzw. dyscyplinę ognia. Polegała ona na tym, że kompanie strzeleckie strzelały, nabijały broń i zmieniały pozycje na rozkaz. Tymczasem po pierwszej salwie Amerykanie zaczęli walczyć indywidualnie, co umożliwiło Brytyjczykom wycofanie i przegrupowanie sił. W tym czasie flota brytyjska ostrzelała Charlestown, podczas którego wszystkie budynki i doki miasta zostały spalone. Jednocześnie Amerykanie mieli za mało amunicji, aby odeprzeć kolejny atak. Przeszli więc na walkę wręcz a w tej przewagę mieli Brytyjczycy ponieważ dysponowali bagnetami, których Amerykanie nie posiadali.
Wynik bitwy i jej skutki
Brytyjczycy zwyciężyli i zdobyli pozycje rebeliantów ale ponieśli w tej bitwie tak ogromne straty, że nie można jej wyniku uznać za ich sukces. Straty brytyjskie wyniosły 226 zabitych i 828 rannych podczas gdy Amerykanie stracili zabitych, rannych i wziętych do niewoli - 440 ludzi. Brytyjczycy nie byli w stanie przerwać oblężenia Bostonu ani zdobyć pozycji umożliwiających im atak na Cambridge. Duże straty uświadomiły im, jak trudnym przeciwnikiem będą rebelianci z 13 kolonii. Bitwa ponadto skonsolidowała siły amerykańskich rebeliantów i była jedną z przyczyn powstanie Armii Kontynentalnej.
Bitwa o Bunker Hill