Anna Boleyn była drugą żoną Henryka VIII. To dla niej władca Anglii zdecydował się na zerwanie stosunków z Kościołem Katolickim i unieważnienie swego pierwszego małżeństwa z Katarzyną Aragońską.
Pochodzenie
Jej rodzicami byli Tomasz Boleyn i Elżbieta Howard. Rodzina Anny cieszyła się dobrymi relacjami z dworem królewskim. Młodość spędziła na dworach we Francji i Nawarrze, gdzie poznawała maniery i etykietę dworską. Była zaręczona z księciem Henrym Percym, jednak jego ojciec nie pałał sympatią do Anny, więc Henryk zmuszony był poślubić inną kobietę.
Małżeństwo z Henrykiem VIII
Sama zabiegała o kontakty z królem Anglii. Ten zaproponował jej status jego oficjalnej kochanki, jednak Boleyn odmówiła dążąc do zdobycia korony. Zafascynowany nią Henryk VIII doprowadził do unieważnienia swego pierwszego małżeństwa zrywając stosunki z papieżem. Ślub pary miał miejsce 25 stycznia 1533 roku. Ich córka Elżbieta, późniejsza królowa, przyszła na świat w tym samym roku, dokładnie 7 września.
Henryk nie krył rozczarowania narodzinami córki, władca oczekiwał syna. Bez męskiego potomka jej sytuacja na dworze była zagrożona. Annie bardzo zależało na spełnieniu woli króla. Kilkukrotnie poroniła, skłoniło to jej męża to jej oddalenia. Annie postawiono zarzuty oskarżając ją o czary, zdradę męża (z własnym bratem) i spiski przeciwko władcy.
Śmierć
Została uwięziona w twierdzy Tower, a następnie ścięta 19 maja 1536 roku. Jej ciało zostało pocięte, kawałki wrzucono do zbiorowego grobu przeznaczonego na innych straconych w tamtym czasie przestępców. Po jedenastu dniach od wyroku Henryk VIII poślubił swoją kolejną żonę Jane Seymour.
W 1876 roku znaleziono i zidentyfikowano szczątki Anny podczas remontu kaplicy zamku Tower of London. Ciało pochowano w krypcie pod ołtarzem głównym z epitafium ozdobionym herbami. Przywrócono jej również tytuł królowej, odebrany na skutek postawionych jej przed śmiercią zarzutów.