Transport samochodowy jest najważniejszą gałęzią transportu w Polsce, zarówno pod względem ilości przewożonych towarów, jaki i osób. W odniesieniu do transportu pasażerskiego jest to w warunkach polskich jedyna gałąź transportu, w której duże znaczenie ma transport indywidualny – niezarobkowy.
Szybki rozwój transportu samochodowego w Polsce miał miejsce po II Wojnie Światowej; wiązał się z rozpowszechnieniem się pojazdów o napędzie spalinowym oraz rozwojem sieci utwardzonych dróg.
Wykorzystanie samochodu w transporcie pasażerskim upowszechniło się po 1989 roku, wraz ze wzrostem liczby zarejestrowanych samochodów osobowych. W 2011 roku zarejestrowanych było w naszym kraju ponad 18,1 mln samochodów osobowych. Było to o ponad 8 mln więcej pojazdów niż w roku 2000 (prawie 10 mln) i ponad trzy razy więcej niż w roku 1990 (>5,25 mln zarejestrowanych samochodów osobowych).
Podstawowe zalety transportu samochodowego to jego uniwersalność (można z jego pomocą przewozić różne grupy towarów) oraz duża gęstość sieci drogowej – pozwalająca na przewozy od drzwi do drzwi. Główne niedogodności wiążą się z uciążliwością dla ludzi i środowiska (zanieczyszczenie powietrza i hałas), niebezpieczeństwem wypadków (chociaż od roku 2000 do 2011 liczba wypadków na polskich drogach zmniejszyła się o ponad 17 tys. rocznie), a w dużych miastach z problemem korków ulicznych.
W 2011 roku długość publicznych dróg kołowych o utwardzonej nawierzchni w Polsce wynosiła ok. 280 tys. km (od 2000 roku wzrosła o 30 tys. km).
Gęstość publicznych dróg kołowych utwardzonych w 2011 roku wynosiła 89,7 km długości eksploatowanych linii kolejowych na 100 km2 powierzchni ogólnej kraju (gęstość eksploatowanych normalnotorowych linii kolejowych tylko 6,4 km/100 km2 powierzchni kraju).
Największą gęstość ma sieć utwardzonych publicznych dróg kołowych w silnie zurbanizowanym i uprzemysłowionym województwie śląskim – 180 km długości dróg kołowych na 100 km2 powierzchni ogólnej województwa, najmniejszą gęstość utwardzonych publicznych dróg kołowych ma województwo warmińsko-mazurskie – 53,2 km długości dróg kołowych na 100 km2 powierzchni ogólnej województwa.
W ostatnich latach znacząco wzrosła w Polsce długość autostrad (dróg o co najmniej 2 pasach w każdym kierunku, ulepszonej nawierzchni, o ruchu bezkolizyjnym – skrzyżowania dwupoziomowe, brak możliwości zawracania i ruchu pieszego i rowerowego). W roku 1980 miały one długość 133 km, w roku 1990 – 242 km, w roku 2000 – 358 km, a pod koniec grudnia 2013 roku 1494 km autostrad.
Planowane są 3 główne autostrady w Polsce:
- południkowa A1, pokrywająca się z trasą drogi europejskiej E75, łączącej Gdańsk z granicą polsko-czeską w Gorzyczkach, do końca 2013 roku zbudowano odcinki od Pruszcza Gdańskiego do Włocławka, od Kowala do Łodzi, od Tuszyna do Piotrkowa Trybunalskiego, od Pyrzowic do Świerklan na Górnym Śląsku i od Mszany do granicy z Czechami w Gorzyczkach (łącznie 372 km), projektowana długość autostrady wynosi 568 km, a prace powinny zakończyć się do połowy 2014 roku;
- równoleżnikowa A2, pokrywająca się z drogą europejską E30 (w Polsce ze Świecka na granicy polsko-niemieckiej do Kukuryków/Terespola na granicy polsko-białoruskiej), obecnie istnieje odcinek o długości 454 km ze Świecka do Konotopy pod Warszawą, przecinający autostradę A1 w okolicach Strykowa pod Łodzią, na wschód od Warszawy istnieje odcinek o długości ok. 20 km od Choszczówki Stojeckiej do Kałuszyna, obecnie budowana jest południowa obwodnica Warszawy, według obecnych założeń autostrada dotrze do granicy białoruskiej w 2020 roku, będzie wtedy miała długość 657 km (dziś