Jednym z wyznaczników trzeciej rewolucji przemysłowej jest rozwój przemysłów zaawansowanych technologii (high-tech). Skupiają one produkcję wyrobów z różnych branży przemysłu: farmaceutycznego i technologii medycznych, lotniczego i aeronautycznego, optycznego, elektronicznego/komputerowego i informatycznego (wytwarzanie nie tylko hardware’u – sprzętu komputerowego, ale też oprogramowania – software’u), nanotechnologii i biotechnologii, robotyki, produkcji nowych materiałów oraz technologii energetycznych (paneli słonecznych itp.).
Przemysł ten określa się jako naukochłonny. Wśród cech tych branży przemysłu należy wymienić:
- wysoki poziom kwalifikacji pracowników oraz duży udział kadry inżynieryjno-technicznej i naukowej w zatrudnieniu,
- duża kapitałochłonność produkcji, związana przede wszystkim z dużymi nakładami na badania i rozwój (B+R, w j. angielskim R&D – Research and Development),
- innowacyjność produktu i jego stałe unowocześnianie, co wymaga ścisłej współpracy z placówkami naukowymi i badawczo-rozwojowymi,
- wysoki stopień technicznego skomplikowania produktu, niewielka materiałochłonność produkcji i duży stopień przetworzenia produktu, co łącznie z wysoką jego jakością gwarantuje wysoki zysk (wysoka rentowność produkcji),
- rozległe powiązania kooperacyjne, z którymi wiąże się m.in. tendencja do koncentracji przestrzennej zakładów przemysłów zaawansowanych technologii.
Do takich obszarów koncentracji przemysłów high-tech należą:
- parki naukowe – tworzone przez uczelnie kompleksy laboratoriów, biur projektowych i pracowni informatycznych służące współpracy z przemysłem i komercjalizacji/sprzedaży osiągnięć naukowych);
- parki technologiczne (inaczej bieguny technologii) – centra skupiające kooperujące instytucje naukowo-badawcze, instytucje finansowe i przedsiębiorstwa z branży przemysłów zaawansowanej technologii, w parkach tych zachodzi cały cykl produkcji – od projektowania i testowania wyrobu np. w laboratorium aż do jego wytworzenia i sprzedząży;
- klastry przemysłowe – skupiska zakładów przemysłowych i instytucji działające w tej samej branży, korzystających ze wspólnych technologii i infrastruktury, konkurujących ale też współpracujących ze sobą,
- technopolie (technopolis) – obszary koncentracji parków technologicznych, które można traktować jako okręgi przemysłowe przemysłów zaawansowanej technologii, działają tam zarówno firmy małe, jak i międzynarodowe korporacje (takie jak: firma farmaceutyczna Merck, informatyczna Microsoft, komputerowa Intel, czy lotniczo-zbrojeniowa Lockheed-Martin).
Lokalizacja zakładów przemysłu zaawansowanych technologii zależy od fazy produkcji wyrobu. Ośrodki badawcze opracowujące i testujące wyroby lokuje się w sąsiedztwie ośrodków akademickich i badawczych, często też blisko węzłów autostradowych i lotnisk (konieczność częstych podróży między kooperującymi zakładami). Dla pracujących w tych ośrodkach wysoko-wykwalifikowanych pracowników istotne są warunki pracy – czystość środowiska, bezpieczeństwo, powab krajobrazu (stąd często centra badawczo-rozwojowe lokuje się poza centrami miast). Również jedna w zakładach produkcyjnych w fazie produkcji masowej w odniesieniu do niektórych przemysłów (np. w produkcji półprzewodników i w biotechnologii) istotna jest czystość powietrza i wody. W zasadzie jednak w przypadku produkcji masowej wyrobów zakłady lokuje się w krajach posiadających duże zasoby taniej siły roboczej (np. w Azji Południowej i Wschodniej i w Ameryce Łacińskiej).
Najwcześniejszym (i najbardziej znanym) przykładem technopolii jest tzw. Dolina Krzemowa (Silicon Valley). Leży ona w Palo Alto na południe od San Francisco i zaczęła powstawać przy Uniwersytecie Stanforda w latach 50.tych XX wieku. Sponsorem i odbiorcą technologii tworzonych na uniwersytecie i w firmach zakładanych w sąsiedztwie przez jego absolwentów była początkowa armia amerykańska. W 1985 roku znajdowało się tam ponad 2500 zakładów, które zatrudniały ponad 220 tys. pracowników. Obecnie swoje siedziby w Dolinie krzemowej mają takie giganty przemysłu elektronicznego i informatycznego jak: Adobe Systems, Apple INC (twórca I-Phona)., Cisco Systems, Facebook, Gogle, Hewlett-Packard, Intel, czy Oracle Corporation.
Inne znane technopolie to m.in.: Orange Couty w okolicy Los Angeles, Seattle (siedziba Boeinga), Droga 128 w Bostonie na wschodnim wybrzeżu USA (w sąsiedztwie MIT – Massachusetts Institute of Technology), Glen Fen w Edynburgu W Wielkiej Brytanii, Korytarz M-4 przy autostradzie M-$ z Londynu do Bristolu, Sophia-Antipolis w regionie Antibes na południu Francji, Silicon Bawaria w Monachium, Oulu w Finlandii, Wyspa Krzemowa (Kiusiu) w Japonii), Bangalur na południu Indii, InfoPark w Budapeszcie na Węgrzech.